استفاده از گیاهان تانن دار در رنگرزی به منظور حذف فلزات معدنی از پساب رنگ و کاهش آلودگی های زیست محیطی

امروز آلودگی هایی که ناشی از فلزات معدنی نظیر (سولفات، مضاعف، کروم، مس و غیره) موجود در پساب ها که برای فرآیند صنعتی به منظور پیوند محکم رنگ با لیف مورد استفاده قرار می گیرد، به طرق مختلف بر روی محیط زیست، خاک و آب و انسان اثر می گذارد. ورود این مواد به تربیت با توجه به شدت و نوع مواد ممکن است خطر بالفعل یا بالقوه داشته باشد. بنابراین لزوم تصفیه این نوع پساب ها امری اجتناب ناپذیر می باشد. در این مقاله سعی شده است با استفاده از گیاهان تانن دار در رنگرزی پشم با گل ریواس،به منظور حذف فلزات معدنی و کاهش آلودگی های محیط زیست گام برداشت. پژوهش حاضر به روش کتابخانه ای - آزمایشگاهی انجام شد و نتایج به صورت توصیفی تحویل شدند. برای این منظور در رنگرزی بابل ریواس و سه گیاه مختلف شامل برگ بنه،برگ اوکالیپتوس، و بلوط (جفت)، که بیشترین مقدار تانن و کمترین میزان تغییر فام رنگی را دارند،در غلظت 5% تا 50% استفاده گردید. مشخصه های رنگی نمونه های پشمی رنگرزی شده تحت سیستم (L*a*b*) و CIE مورد ارزیابی و مقایسه رنگ قرار گرفت.نتایج به دست آمده هیچ گونه تغییری را نسبت به نمونه شاهد (دندانه سولفات مضاعف آلومینیم) نشان نداد. بهترین نتایج برای نمونه های رنگرزی شده با یرگ ینه، اکالیدوروس و جفت غلظت 5% گزارش شد. همچنین ثبات شست وشو و لک زدا این نمونه ها نسبتاً عادی ارزیابی شد.

کلیدواژه ها:

رنگینه دندانه دار ، رنگرزی ، ریواس ، الودگی ، محیط زیست