توانمندی گردشگری شهری با استفاده از تکنیک سوات (مطالعه موردی:شهر کرمان)

در هزاره سوم ،گردشگری در توسعه اقتصادی ،فرهنگی کشورها اهمیت یافته که اقتصاددانان آن را صادرات نامرئی می دانند. صنعت گردشگری با درآمد سالانه 1000 میلیارد دلار یکی از مهم ترین پدیده های قرن حاضر است که علاوه بر فقر زدایی ،عدالت گستری و اشتغال زایی،درآمد بالایی را ایجاد کرده است. در این میان شهر کرمان نیز به دلیل شرایط خاص جغرافیایی دارای استعدادهای فراوانی در زمینه گردشگری می باشد. که می توان به جاذبه های تاریخی ،فرهنگی و طبیعی آن اشاره نمود. هدف این مقاله،شناخت جاذبه های شهر کرمان و تحلیل آن بر مبنای مدل سوات می باشد. در این راستا ،فرضیه تحقیق به صورت کاربست ذیا تدوین شده است: به نظر می رسد شهر کرمان از توانمندی های طبیعی،فرهنگی لازم جهت ارتقای گردشگری برخوردار است. روش تحقیق مقاله حاضر ،توصیفی -تحلیلی مبتنی بر شیوه اسنادی می باشد. یافته های تحقیق حاکی از این واقعیت است که این شهر به لحاظ موقعیت جغرافیایی خاص خود ظرفیت تبدیل شدن به یکی از قطب های بزرگ گردشگری در جنوب شرقی کشور را داراست،که مانع اساسی و ضعف بزرگ در راه رسیدن به این هدف ،به تعدد تصمیم گیران و مسائل مدیریتی وضع موجود و ضعف در زیر ساخت ها باز می گردد. نتایج تحقیق نشان می دهد ،شهر کرمان ظرفیت لازم برای تبدیل شدن به قطب گردشگری را دارد و بین عوامل جاذب گردشگری،عوامل راهبردی و زمینه های قدرت ،ضعف ،فرصت و تهدیدها در شهر کرمان رابطه معنی داری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

گردشگری شهری ، گردشگری فرهنگی ، مدل سوات ، شهر کرمان