خوانش معنایی پاره ای از نشانه های ارتباط غیرکلامی معلم – دانش آموز در مقطع ابتدایی

یکی از اساسی ترین مولفه ها در یادگیری چگونگی برقرار ارتباط بین دانش آموز و معلم می باشد. این ارتباط می تواند حاصل رفتارهای کلامی و یا رفتارهای غیر کلامی معلم و دانش آموز باشد. پژوهش حاضر با هدف خوانش معنایی پاره ای از نشانه های ارتباط غیرکلامی معلم – دانش آموز در مقطع ابتدایی در شهرستان بابل صورت گرفته است. جامعه آماری تحقیق حاضر کلیه معلمان مقاطع دوم و سوم ابتدایی در شهرستان بابل بوده و از بین آنها تعداد 196 نفر به صورت تصادفی ساده برای نظرسنجی انتخاب شده اند. ابزار تحقیق پرسشنامه محقق ساخته بوده که در قالب 5 بعد و 36 گویه تدوین گردیده است. تجزیه و تحلیل داده ها به کمک نرم افزار SPSS22 و با بکارگیری آزمون های K-S، تی دوجمله ای، کای دو و فریدمن انجام پذیرفت. یافته های پژوهش منتج به تایید هر دو فرضیه تحقیق شده و نشان داد بیشترین بکارگیری رفتارهای غیرکلامی به ترتیب مربوط به مولفه تن صدا، حالت چهره، فاصله، تماس چشمی وحرکات اندام های بدن و معلمان زن بیش از معلمان مرد از ارتباط غیرکلامی برای تعامل با دانش آموزان استفاده می کنند.

کلیدواژه ها:

ارتباط ، ارتباط کلامی ، ارتباط غیرکلامی ، معلم ، دانش آموز ، یادگیری