ارزیابی خانه های بهداشت روستاییان از منظر توسعه و عمران روستایی

توسعه انسانی زیر بنایی توسعه پایدار در هر کشور است و شرط لازم برای توسعه انسانی وجود انسان سالم و پویا در جامعه می باشد. برخورداری از حداکثر سلامت، حق همه ی آحاد مردم است و توزیع عادلانه ی سلامت مبین عدالت اجتماعی در هر کشور محسوب می شود. خانه های بهداشت و بیمه های سلامت از مهم ترین اقدامات جمهوری اسلامی ایران در راستای تامین و تضمین سلامت روستاییان می باشد. با این وجود ساکنان نقاط روستایی نسبت به شهرنشینان از نظر دسترسی و نحوه بهره گیری از خدمات، وضعیت متفاوتی دارند و هنوز بیش از نیمی از جمعیت روستاییان کشور تحت پوشش بیمه درمان و سلامت نیستند و یا پوشش آنها به طور ناقص و ناپایدار اجرا می شود. همچنین خانه های بهداشت مستقر درروستاها با کمبود های زیادی مواجه هستند و قادر به تامین سلامت روستاییان نمی باشند. هدف این مقاله که به روش تحلیلی _مقایسه ی انجام شده است، تحلیل وضعیت خانه های بهداشت و بیمه های درمان با در نظر گرفتن ویژگی روستاهای ایران و یافتن مشکلات ریشه ی و ارائه ی راه حل ها می باشد. در این تحلیل که به روش swot صورت گرفته است ، نقاط ضعف، قوت، چالش ها و فرصتهای موجود در راه تامین و تضمین سلامت روستاییان بیان شده و با توجه به شرایط و راهبردها مدلی طراحی گردیده که طی فرآیندی ارتباط توسعه و عمران روستایی و پایداری سلامت روستاییان را نشان می دهد.در این مدل شش مولفه ی پایداری سلامت روستاییان که خود اصلاحی داشته تعریف گردیده و با شش طرح عمرانی در ارتباط قرار گرفته است. و در صورت توجه به تمام ابعاد می تواند در بهبود تامین و تضمین سلامت روستاییان موثر واقع شود.

کلیدواژه ها:

توسعه ی روستایی ، تامین سلامت روستاییان ، تضمین سلامت روستاییان ، خانه بهداشت