ارزیابی بازده آبیاری جویچه ای با نرم افزار WINSRFR

مسأله اصلی روش های آبیاری سطحی پایین بودن بازده آب آبیاری است که عمدتاً از ضعف مدیریت و طراحی نامناسب ناشی می شود. در این تحقیق به منظور بررسی کارایی مدل WINSRFR در پیش بینی زمان پیشروی، پسروی و عمق نفوذ از اطلاعات آزمایشی مزرعه ای که مجدزاده و همکاران انجام داده بودند، استفاده گردید. در این تحقیق جمعاً شش سناریو ارزیابی مختلف از ترکیب حالت های جویچه باریک، جویچه پهن، آبیاری اول و آبیاری دوم و با ضرایب زبری 0/04 و 0/03 مورد بررسی قرار گرفت. پس از ورود اطلاعات به مدل WINSRFR نرم افزار اجرا گردید. تحلیل حساسیت نشان داد که مدل بیشترین حساسیت را به ترتیب نسبت به دبی ورودی و ضریب معادله نفوذ دارد. با توجه به روابط همبستگی و خطا بین مقادیر مشاهده و برآورد شده، مدل زمان پشروی و عمق نفوذ را کمتر از مقادیر اندازه گیری شده و زمان پسروی را بیشتر از مقادیر اندازه گیری شده برآورد می کند. منحنی های هم عملکرد سیستم تحت تابع هدف بازده کاربرد، نشان داد که با مدیریت زمان قطع جریان و دبی ورودی، بازده کاربرد را می توان به شرط تأمین عمق مورد نیاز آبیاری، افزایش داد. همچنین براساس بررسی منحنی های هم عملکرد، تحت پارامترهای فیزیکی و هندسی فعلی جویچه، افزایش بازده کاربرد به همراه تأمین عمق مورد نیاز، بیشتر از حد خاصی امکان پذیر نبوده و نیاز به تغییر خصوصیات هندسی جویچه می باشد.

کلیدواژه ها:

زمان پسروی ، زمان پیشروی ، ضریب زبری ، منحنی های هم عملکرد ، نفوذ