بررسی اثر تراکم گیاهی و روشهای مدیریت علف های هرز بر شاخص سطح برگ و درصد سدیم،پتاسم،نیتروژن و الکالیت های چغندرقند در منطقه میاندوآب

جهت ارزیابی تاثیر متقابل تراکم تعداد بوته های چغندرقند در واحد سطح و روش های مکانیکی و شمیایی بر شاخص سطح برگ و درصد عناصر: سدیم ، پتاسیم و نیتروژن و الکالیت های چغندرقند آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار صورت گرفت. تراکم چغندرقند در سه سطح 8، 10 و 12 گیاه در متر مربع بود. روش کنترل در پنج سطح شامل بدون کنترل ، کاربرد کولتیواتور در دو مرحله 10 و 16 برگی چغندرقند ف کنترل کامل توسط کارگر در سه مرحله 4 تا 6 برگی 8 تا 10 برگی و 14 تا 16 برگی ، کاربرد توام علفکش پهن برگ کش بتانال پروگرس 18% (آام Betanall progress) AM به مقدار 3/5 لیتر و علف کش کشیده برگ کش ستوکسدیم به مقدار 3 لیتر در هکتار به همراه کولتیواتور تیغه ای و کنترل علف های هرز با استفاده از مخلوط علف کش ها (بتانال پروگراس آ ام+ نابواس) بود. نتیجه نشان داد در 75 تا 105 روز پس از جوانه زنی چغندر قند ، بیشترین میانگین شاخص سطح برگ مربوط به تیمارهای تراکم 12 گیاه در متر مربع به همراه کنترل کامل با 4/53 ، تراکم 12 گیاه در متر مربع به همراه سمپاشی و کلتیواتور با 3/96 و تراکم 12 گیاه در متر مربع به همراه مخلوط علف کش ها با 3/84 یک گروه آماری قرار داشتند کمترین میانگین شاخص سطح برگ مربوط به تراکم 8 گیاه در متر مربع و بدون کنترل با 0/62 بود. مقایسه میانگین تراکم بوته چغندر قند در متر مربع نشان داد درصد عناصر سدیم ، پتاسیم ، ازت و آلکالیت در تارکم های مختلف چغندر قند تفاوت معنی داری وجود نداشت و تراکم های 8، 10 و 12 بوته در متر مربع در یک گروه قرار داشتند اما بیشترین درصد مواد مذکور به تراکم 8 گیاه در متر مربع بود. در روش های کنترل نیز بیشتر ین درصد عناصر فوق الذکر مربوط به کاررد همزمان علف کش و کلتیواتور و کاربرد علف کش به تنهایی و کمترین درصد آنها مربوط به وجین دستی بود.

کلیدواژه ها:

چغندر قند ، علف های هرز ، درصد عناصر سدیم- پتاسیم- نیتروژن و الکالیت ، شاخص سطح برگ ، مدیریت تلفیقی