بررسی تأثیر سوپرجاذب و پرایمینگ بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت دانه ای تحت شرایطتنش خشکی

به منظور بررسی تأثیر سوپرجاذب و اسموپرایمینگ بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت دانه ای تحت شرایط تنش خشکی آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3تکرار در مزرعه تحقیقات کشاورزیشهرستان ارزوئیه در سال زراعی 90-1389اجرا شد . فاکتورهای اصلی شامل تیمارهای آبیاری ( 7و 14روز یکبار ) وفاکتورهای فرعی شامل: ( بذر تیمار نشده (شاهد)، بذر پیش تیمار با (،PEG (6000ااستفاده از سوپر جاذب (125 (،kg/ha بذر پیش تیمار با( PEG (6000+استفاده از سوپر جاذب . (125 kg/ha)صفات مورد انداره گیری شامل: تعداد دانه در ردیف بلال، تعداد ردیف در بلال، تعداد کل دانه در بلال، عملکرد دانه و وزن هزار دانه بودند. اثرات تنش، پرایمینگ و تنش پرایمینگ روی تمامی صفات معنیدار بوذند. تنش منجر به کاهش 8.31 ‏درصدی در عملکرد دانه شد. بیشترین میانگین عملکرد دانه21.2 ‏تن در هکتار از تیمار مربوط به آبیاری 7 ‏روز یکبار و کاربرد مشترک اسموپرایمینگ و سوپرجاذب حاصل شد که افزایش46.21‏درصدی نسبت به تیمار شاهد با دور آبیاری 14 ‏روز یکبار داشت. نتایج حاکی از آن است که کاربرد سوپرجاذب و اسموپرایمینگ سبب کاهش تنش خشکی بر ذرت دانه ای می گردد.

کلیدواژه ها:

ذرت دانه ای ، تنش خشکی ، پلیمرهای سوپرجاذب ، پرایمینگ