سنجش کارایی آبیاری تحت فشار در استان مرکزی

کارآیی شاخصی است که توانایی مدیریت یک واحد تصمیم گیرنده را در استفاده بهینه از ورودی ها در جهت تولید خوراکی ها می سنجد. در این تحقیق به بررسی کارایی مالی پروژه های آبیاری تحت فشار طی سال های 1٬387 - 1٬392 برای سه محصول قالب گندم، جو و یونجه پرداخته شده است و در مرحله اول با استفاده از مقدار تولید و قیمت و هزینه های تولید، با سود خالص کسب شده محاسبه گردیده و با متوسط عملکرد در هر هکتار به عنوان ستانده کارایی در نظر گرفته شده و در مرحله بعد هزینه های عملیاتی (سرمایه گذاری، استهلاک، انرژی، نگهداری و تعمیرات، نیروی کار و آب) به عنوان نهاد در نظر گرفته شده و مقدار کارایی در طی سال های مختلف محاسبه گردیده که نتایج نشان می دهد که با نزدیک شدن به سال 1٬392 مقدار کارایی پروژه ها کاهش یافته است. در مرحله بعد با استفاده از نرم افزار Eviews و ازمون رگرسیون تاثیر ستانده هاون نهاده ها در کارایی مالی محاسبه گردید که از بین آن ها فقط متوسط عملکرد و سود خالص بر کارآیی مالی تاثیرگذار بود و هزینه های عملیاتی در طی سال های مختلف بر کارآیی مالی تاثیرگذار نبودند.

کلیدواژه ها:

کارایی ، آبیاری تحت فشار