ارزیابی روش های تشت تبخیر و مقایسه آن با داده های لایسیمتر به منظوربرآورد تبخیر- تعرق مرجع در منطقه شهرکرد

تبخیر- تعرق یکی از بخشهای مهم سیکل هیدرولوژی است که تخمین دقیق آن برای مطالعات بیلان آبی و مدیریت منابع آب لازم میباشد. بنابراین به دست آوردن میزان تبخیر- تعرق برای هر پوشش گیاهی امری بسیار ضروری است. در این تحقیق تبخیر- تعرق روزانه گیاه مرجع چمن به وسیله میکرولایسیمتر وزنی به طور مستقیم برای مدت 85 روز از (21 فروردین تا 14 تیر ) سال 1396 ،برای سه بافت خاک ( لوم رسی، لوم سیلتی و لوم شنی) در دانشگاه شهرکرد اندازه گیری شد. همچنین با اندازهگیری تبخیر از تشت کلاس A ضریب تشت تبخیر محاسبه شد. سپس مقدار ETO اندازه گیری شده از میکرولایسیمترها در بازه زمانی دهروزه با مقدار ETO محاسبه شده از معادلات ضریب تشت کونیکا، آلن و پروت، اشنایدر و اورنگ (که تابعی از سرعت باد، رطوبت نسبی و فاصله پوشش گیاهی از تشت است) مقایسه گردید. با توجه به نتایج میانگین تبخیر- تعرق طول دوره رشد برای سه بافت خاک لوم رسی، لوم سیلتی و لوم شنی به ترتیب 89,6 ،99,5 و43,5 میلیمتر در روز،ضریب تشت به ترتیب برابر 82,0 ،72,0 و 66,0 درصد حاصل شد. میانگین تبخیر از تشت 6,8 میلیمتر در روز به دست آمد. بررسی های آماری نشان داد که برای محاسبه مقادیر ETO ده روزه در منطقه شهرکرد بهترین روش برای بافت خاک لوم رسی روش اورنگ و برای بافت خاک لوم سیلتی و لوم شنی روش آلن و پروت میباشد.

کلیدواژه ها:

ضریب تشت ، تبخیر-تعرق مرجع ، میکرولایسیمتر