بررسی اثر سطوح مختلف تنش خشکی بر خصوصیات جوانه زنی گندم

تنش خشکی یکی از مهمترین عوامل محیطی است که رشد و نمو گیاهان را تحت تاثیر قرار میدهد. به منظور بررسی اثرات تنش خشکی بر تعدادی از ویژگی های گیاهچه ای هشت ژنوتیپ گندم نان و ارزیابی تحمل آنها به خشکی، به صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملا0 تصادفی با سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که ارقام مورد بررسی در تمامی صفات بجز نسبت طول ریشهچه به طول ساقه چه، وزن تر ریشه چه و نسبت وزنتر ریشه چه به وزنتر ساقه چه و سطوح تنش خشکی بجز وزنتر ریشه چه اختلاف معنی داری را از نظر صفات مورد مطالعه دارا بودند. اثر متقابل ژنوتیپ × سطوح تنش خشکی بجز صفات طول ساقه چه، وزنتر گیاهچه و وزنتر ساقه چه غیر معنی داربود. با تشدید تنش خشکی کلیه صفات مورد مطالعه، بجز نسبت طول ریشه چه به طول ساقه چه، نسبت وزنتر ریشه چه به وزنتر ساقه چه و وزن خشک ساقه چه، کاهش یافتند. بر اساس تجزیه خوشه ای هشت ژنوتیپ مورد بررسی در سه گروه قرار گرفتند و تجزیه تابع تشخیص این گروه بندی را تایید کرد. همچنین نتایج حاصل از مقایسات گروهی بین ارقام دیم و آبی حاکی از این بود که در بسیاری از صفات مورد بررسی ارقام دیم و آبی در دو گروه مجزا قرار گرفتند. در بین ارقام گندم دیم، رقم هما نسبت به سایرین در بسیاری از صفات مورد بررسی، وضعیت مناسب و مطلوبی را در برابر تنش خشکی از خود نشان داده و جهت کاشت در مناطقی با کمبود بارندگی توصیه میشود.

کلیدواژه ها:

پلی اتیلن گلیکول ، تجزیه کلاستر ، تنش خشکی ، جوانه زنی ، مقایسات گروهی