بررسی اثر باکتری تیوباسیلوس و گوگرد بر شاخص های کمی و کیفی فلفل دلمه ای

در این مطالعه عملکرد کمی و کیفی فلفل دلمهای تحت تاثیر کودهای گوگرد و تیوباسیلوس به صورت کشت گلدانی در مجموعه گلخانه های تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد در سال 97- 96 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در 4 تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل، کود شیمیایی گوگردی در سه سطح براساس آزمون خاک و نیاز کودی فلفل دلمهای 0)، 3/3 و 6/6 گرم به ازای هر بوته) به ترتیب S1، S2 و S3 و کود زیستی تیوباسیلوس در سه سطح 0)، 0/2 و0/4 گرم به ازای هر بوته) به ترتیب T1، T2 و T3 که با کود شیمیایی گوگردی مخلوط و قبل از کاشت به خاک گلدانها اعمال شد. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که اثر ساده کود گوگرد و کود بیولوژیک تیوباسیلوس و اثر متقابل آنها بر صفات کمی و کیفی فلفل دلمهای معنی داربود. بیشترین مقدار وزن تر بوته (291/32) مربوط به تیمار S3T3 میباشد و کمترین آن (162/86) به تیمار شاهد اختصاص یافت. در مقایسه میانگین اثرات متقابل تیمارها بیشترین وزن خشک 67/13) گرم) مربوط به تیمار S3T3 و کمترین آن 37/73) گرم) مربوط به تیمار شاهد است. بیشترین ارتفاع بوته 110/75) سانتیمتر) مربوط به سطح سوم گوگرد و کمترین آن 86/91) سانتیمتر) مربوط به شاهد است. بیشترین درصد مواد جامد محلول (%8/35) مربوط به تیمار S3 و کمترین آن (%7/47) مربوط به تیمار شاهد است. بیشترین میزان کاروتنویید میوه 1/75) میلیگرم بر میلیلیتر) مربوط به تیمار S3T3 و کمترین آن 0/725) میلیگرم بر میلیلیتر) مربوط به تیمار S1T2 است. با توجه به نتایج به نظر میرسد که میتوان مصرف تلفیقی گوگرد همراه با تیوباسیلوس را به عنوان راهکاری در راستای دستیابی به افزایش رشد و تولید کمی و کیفی گیاهان بویژه در خاکهای قلیایی مدنظر قرار داد.

کلیدواژه ها:

تیوباسیلوس ، فلفل دلمه ای ، کشاورزی پایدار ، گوگرد