تغییرات رنگیزه های فتوسنتزی و برخی خصوصیات فیزیولوژیکی ریحان در پاسخ به محلول پاشی سالیسیلیک اسید تحت تنش خشکی

هدف از این تحقیق بررسی اثر سطوح مختلف اسید سالیسیلیک در شرایط تنش خشکی بر محتوای رنگیزه های فتوسنتزی و برخی خصوصیات فیزیولوژیکی ریحان بود. بدین منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار در گلخانه اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل چهار سطح آبیاری به ترتیب 100 (بدون تنش خشکی)، 85، 65، و 45 درصد ظرفیت زراعی و محلولپاشی اسید سالیسیلیک در چهار سطح 0، 0,5، 1 و 2 میلی مولار بودند. نتایج نشان داد که اثرات متقابل سطوح آبیاری و اسید سالیسیلیک بر تمامی صفات مورد بررسی در سطح %1 معنی داربود. روند تغییرات صفات در پاسخ به تنش خشکی و کاربرد اسید سالیسیلیک بدین صورت بود که با افزابششدت تنش خشکی محتوای کلروفیل و محتوای آب نسبی افزایش یافت اما محتوای پرولین و کارتنویید کاهش یافت، با این حال کاربرداسید سالیسیلیک در این شرایط سبب افزایش معنی داراین صفات نسبت به تیمار شاهد شد. محتوای پرولین و کارتنویید به دلیل نقشحفاظتی این ترکیبات در پاسخ به تنش خشکی افزایش یافتندکه با کاربرد اسید سالیسیلیک روند نزولی نشان داد. به طورکلی نتایج نشان داد که تاثیر مثبت اسید سالیسیلیک در تقلیل اثرات منفی ناشی از تنش خشکی در غلظتهای پایین موثرتر بود.

کلیدواژه ها:

تنش خشکی ، اسید سالیسیلیک ، ریحان ، پرولین