بررسی تغییرات اقلیمی در دشت قزوین به روش های رگرسیون خطی، لتن مایر، من – کندال (مطالعه موردی - قزوین)

هدف این تحقیق مطالعه انحراف احتمالی برخی عناصر رطوبتی و دمایی در دشت قزوین از حالت نرمال با استفاده از روش های مطالعه روند تغییرات می باشد. سه روش رگرسیون خطی، روش من کندال و روش لتن مایر جزء متداولترین روش های روند تغییرات به شمار می روند. محاسبات و تحلیلها بر روی میانگین دمای حداقل، حداکثر، بارش، رطوبت و ابرناکی ماهانه، فصلی و سالانه انجام شده است. مقطع زمانی مورد مطالعه در این تحقیق یک دوره 46 ساله است که بین سالهای 1959 تا 2005 واقع می گردد و ایستگاه های قزوین، تاکستان، نیروگاه و باغ کوثر را شامل می شود و سه روش مذکور بر روی داد ه های اقلیمی ایستگاه ها اعمال گردید و نتایج حاصل از این سه روش با هم مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که کارآیی سه روش مذکور در تحلیل روند تغییرات ماهانه، فصلی و سالانه در بیشتر موارد شبیه هم است. در ضمن اختلاف پارامترهای مورد مطالعه هر سال با میانگین دراز مدت نیز محاسبه گردید که نتایج حاصل، روند تغییرات محاسبه شده سه روش را مورد تایید قرار داد.نتایج بدست آمده از این تحقیق نشا ن دهنده وجود روند کاهشی معنی داری در بارندگی و روند افزایشی معنی داری در میانگین دما، ابر ناکی و رطوبت بصورت توام توسط سه روش بکارگرفته شده در برخی از ماه ها مورد مطالعه بود. درصورتیکه، نمی توان روند خاص معنی داری را بر پارامترهای مورد مطالعه فصلی و سالانه منطقه مورد مطالعه نسبت داد.

کلیدواژه ها:

روش رگرسیون خطی ، روش من -کندال ، روش لتن مایر ، روند تغییرات ، دشت قزوین