اثر نانوذرات رس بر خواص فیزیکی کامپوزیت چوب - پلاستیک حاصل از سبوس برنج و پلی اتیلن دانسیته سنگین

نانوکامپوزیت چوب پلاستیک (NanoWPC) از اختلاط پلیمر به عنوان ماتریس و الیاف لیگنوسلولزی به عنوان تقویت کننده و سازگارکننده به عنوان عامل جفت کننده ماتریس، با استفاده از فناوری نانو حاصل میگردد که برخی از مواد افزودنی جهت بهبود و افزایش خواص کاربردی به آنها افزوده میشود. در این تحقیق اثر نانوذرات ر9س بر خواص فیزیکی و مکانیکی چندسازه چوبپلاستیک با استفاده از سبوسبرنج و پلیاتیلن سنگین مورد پژوهش قرار گرفت. سبوسبرنج یکی از پسمانده های محصولات کشاورزی میباشد که بهطور طبیعی نسبتا0 فیبری است و برای آماده شدن و استفاده در تولید تخته به انرژی کمی نیاز دارد. برای این منظور نمونه ها در سه سطح 30 ،40و50 درصد سبوسبرنج به عنوان ماده تقویت کننده و پلیاتیلن دانسیته سنگین به عنوان پلیمر و همچنین نانور9س در سطوح 0،3 و5درصد وسازگارکننده MAPE به مقدار 3درصد وزنی ثابتمورد استفاده قرار گرفته و پس از مخلوط شدن توسط دستگاه اکسترودر دوماردونه غیر همسوگرد، اکسترود گردیدند؛ سپس در دستگاه خردکن به گرانول تبدیل شدند، در ادامه توسط دستگاه اتوکلاو خشک گردیدند، سپس جهت تهیه نمونه های آزمونی استاندارد از دستگاه قالبگیری تزریقی((RIM استفاده گردید. نمونه ها تحت آزمایشات فیزیکی شامل مقاومت به جذب آب 2 و 24ساعت قرار گرفتند. درآزمایشات فیزیکی نتایج نشان داد؛ کمترین میزان جذب آب بعد از 2ساعت مربوط به استفاده از 50درصد سبوسبرنج و درصد5 نانور9س میباشد. کمترین میزان جذب آب بعد از 24ساعت مربوط به استفاده از 40درصد سبوس برنج و درصد5 نانور9س میباشد.

کلیدواژه ها:

نانوکامپوزیت ، نانور9س ، چوب پلاستیک ، سبوس برنج ، پلی اتیلن سنگین ، اکسترودر ، قالب-گیری تزریقی ، خواص فیزیکی