جایگاه عداالت در قوانین محدود کننده مالکیت خصوصی

مالکیت خصوصی یکی از حقوق عینی و نیز یکی از اصلی ترین حقوقی است که برای فرد در حوزه قانون مدنی تعریف شده است ولیکن قوانینی وجود دارند که عموماً از جانب دولت ها وضع می شوند و به بهانه های حقوقی و غیرحقوقی استفاده از این حقوق را برای ذی حق محدود می کنند بنابراین از سویی با دولت که در حقوق عمومی تعریف می شود مواجه می شویم و از سوی دیگر با فرد و حقوق خصوصی او. تصور فرد محروم از مالکیت حقوق خصوصی بسیار مشکل است بنابراین اگر قرار باشد قوانینی این حق را محدود و یا سلب کنند باید تعبیر کرد. عدالت فضیلتی است مطلوب و نیل به عدالت توجیهی قابل دفاع و محکم داشته باشند. در حقیقت می توان این توجیه را به آن سعادتی زاید الوصف است. اگر این مقاله بتواند در بررسی قوانین محدودکننده مالکیت خصوصی، ناعادلانه بودن برخی آنها را نمایانگر کند و پیشنهادهای اصلاحی خود را ارائه نماید در رسیدن به هدف اصلی خود کامیاب بوده است.