تاثیر سطوح تنش شوری بر رشد گیاهچه ارقام گندم

بررسی اثر تنش های محیطی و نقش آن ها در پیش بینی و ارزیابی رشد و عملکرد محصولات زراعی بسیار ضروری است. شوری یکی از اصلی ترین تنش های اسمزی است که رشد و تولید گیاه را از طریق تغییر در تعادل یونی و اسمزی محدود می کند. استفاده از گیاهان و ارقام مقاوم به شوری، یکی از مهم ترین روش های موثر در بهره برداری و افزایش عملکرد در زمین های شور و کم شور مناطق خشک و نیمه خشک جهان محسوب می شود. به منظور بررسی آثار تنش شوری بر خصوصیات مروفولژیک ریشه ی گندم در مرحله جوانه زنی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار در سال 1394 در گلخانه کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل 4 رقم گندم آرتا، گاسکوژن، مغان 3 و میهن و سطوح شوری شامل شاهد، 50، 100، 150، 200، 250 ، میلی مولار کلرید سدیم بودند صفات اندازه گیری شده شامل طول ریشه چه و ساقه چه، وزن تر ریشه چه و ساقه چه، وزن خشک ریشه چه و ساقه چه، حجم ریشه چه و سطح ریشه چه بود نتایج تجزیه واریان سنشان داد که سطوح تنش بر تمامی صفات مورد مطالعه تاثیر معنی داری داشت هم، چنین ارقام گندم از لحاظ صفت طول ساقه چه اختلاف معنی دار مشاهده شد به طوری که رقم آرتا بیشترین میانگین طول ساقه چه را دارا بود اثر متقابل رقم در تنش در صفات وزن تر و وزن خشک ریشه چه اختلاف معنی داری نشان داد مقایسه میانگین ها نشان داد که تنش باعث کاهش معنی دار کلیه صفات شد.

کلیدواژه ها:

تنش ، شوری ، گندم ، گیاهچه