بررسی رابطه ذخیره کربن آلی خاک و شوری ان از روی نقشه های زمین آماری بخش جنوبی دشت ارومیه

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 400

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NFRANR01_469

تاریخ نمایه سازی: 21 اردیبهشت 1397

چکیده مقاله:

ذخیره کربن در خاک های کشاورزی مسیله مهمی است، زیرا کربن آلی موجود درخاک بر کیفیت خاک، تولیدات زراعی، سازگای و تعدیل تغییرات آب و هوایی موثر است. از طرف دیگر شوری خاک نیز با افرات منفی که روی پتانسیل اسمزی و عدم تعادل عناصر غذایی وارد می آورد، اثرات بازدارندگی بر روی رشد گیاهان دارد از این رو به منظور بررسی اثرات متقابل احتمالی این دو ویژگی خاک بر همدیگر و در نتیجه بر خواص کیفی و حاصلخیزی خاک نقشه پهنه بندی آنها با استفاده از زمین آمار در بخش جنوبی دشت ارومیه ترسیم شد. زمین امار یا امار مکانی مجموعه روش های آماری است که همبستگی فضایی و روند تغییرات داده های نقاط را نسبت به یک منبع شرح و آن را در انواع مختلف مدل های فضایی نشان می دهد. تغییرپذیری خصوصیات خاک در مزرعه می تواند در عملکرد خاک جهت جذب عناصر غذایی و رشد گیاه اثرگذار باشد تعداد 40 عدد نمونه خاک به روش شبکه بندی نامنظم تهیه شد برای ارزیابی مقدار کربن آلی و شوری خاک، ابتدا با استفاده از نرم افزار GS+ و ترسیم نیم تغییر نمای تجربی دقت روش های کریجینگ و معکوس وزنی با سه توان مختلف 3، 2، 1، =m بررسی و در نهایت نقشه پهنه بندی با استفاده از نرم افزار Arc GIS رسم شد. نتایج نشان داد هر دو روش می تواند برای ارزیابی متغیرهای مورد بررسی در خاک این منطقه مورد استفاده قرار گیرد. پهنه بندی شوری نشان می دهد که بیشترین مقدار شوری در قسمت های شرقی منطقه و قسمت مرکزی قرا ردارد این پراکندگی از قسمت غرب به سمت شمال شرقی و جنوب شرقی منطقه کشیده شده است. کمترین مقدار آن در قست شمال غربی و جنوبی ب سمت جنوب غربی کشیده شده است، در حالی که بیشترین مقدار پراکندگی کربن الی همان گونه که انتظار می رود به دلیل همجواری قسمت شرقی منطقه با دریاچه ارومیه از قسمت مرکزی به سمت غرب کشیده شده است و کمترین مقدار آن در جنوب شرقی و شمال شرقی دیده می شود.

نویسندگان

فاطمه مختاری

گروه علوم خاک دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، واحد میانه دانشگاه آزاد اسلامی میانه ایران

ناصر نظری

گروه علوم خاک دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، واحد میانه دانشگاه آزاد اسلامی میانه ایران

رضا سکوتی اسکویی

استادیار بخش خاک و آب مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اذربایجان غربی، ارومیه