پتروگرافی و شواهد دگرشکلی موجود در سنگ های اولترامافیک شرق حاجی آباد، استان هرمزگان

سنگ های پریدوتیتی شرق حاجی آباد در زون سنندج سیرجان واقع شده و یکی از کمپلکس های اولترامافیک در جنوب خاور ایران است. این سنگ ها عمدتا شامل دونیت ، هارزبورژیت، لرزولیت، و مقادیر کمی لیستونیت و منیزیت های ثانویه است کانی های اصلی تشکیل دهنده این سنگ ها، الیوین، ارتوپیروکسن و کلینوپیروکسن هستند. بافت های موجود در سنگ های منطقه شامل بافت دانه ای درشت دانه، متوسط دانه، کومولایی پوییکلیتیک و غربالی می باشند. وجود درزه ها، سرپانیتنیزاسیون، شکستگی فراوان، رنگ هوازده تیره، رگه های حاصل از کانی های ثانویه، گسل خوردگی، و چین خوردگی ها از مشخصه های بارز اولترامافیک های منطقه هستند. رد پایه دگر شکلی های اعمال شده بر روی سنگ های اولترامافیک شرق حاجی آباد را می توان به انحنا مختلف در آن ها دنبال کرد از جمله این دگرشکلی ها می توان به خاموشی موجی و کینک باندهای بسیار مشخص، شکل خمیده و طویل شدگی اشاره نمود.م خصوصیاتی همچون شکل خمیده، طویل شدگی و خاموشی موجی در نتیجه اعمال نیروهای برشی، همگی دال بر وجود دگرشکلی در این سنگ ها است که در نتیجه برشی شدن و نیروهای فشارشی ناحیه ای در طی دگرگونی به وجود آمده اند.

کلیدواژه ها:

پتروگرافی ، اولترامافیک ، دگرشکلی ، حاجی آباد