توانمندیهای گردشگری با استفاده از مدل TOPSIS (مورد استان کهگیلویه و بویر احمد)

گردشگری صنعتی است که توسعه آن نیازمند آگاهی و شناخت کافی از مسائل و عوامل مؤثر اقتصادی، اجتماعی و فرهنیگ است. بدون آگاهی از امکانات موجود در هر منطقه، امکان برنامه ریزی و پی بینی علمی و اصولی وجود نخواهد دشت. در واقع شناخت توان های طبیعی، اقتصادی، اجتماعی و غیره در هر منطقه، به برنامه ریز این امکان را می دهد تا بر اساس وضع موجود و توان های منطقه، توسعه و جهت آن را شناسایی کند. مقاله حاضر با هدف یا هدف یافتن پاسخ به این سوال که چه عامل یا عواملی باعث شده است تا این سرزمین از مزایای متعدد گردشگری بی بهره بماند تهیه شده است. مقاله بر اساس یافته ها ونتایج بررسی های میدانی از جاذبه های گردشگری استان کهگیلویه و بویر احمد در تابستان 1389 تهیه شده است. هدف اصلی این پژوهش شناسایی و تحلیل جاذبه ها و شناخت قابلیت های گردشگری استان در شاخه های گوناگون این صنعت و سپس سطح بندی استان بر اساس 9 شاخص اصلی جهت جذب گردشگر می باشد. روش تحقیق در این پژوهش، بر اساس هدف کا ربردی و بر اساس ماهیت، توصیفی و موردی می باشد که ضمن جمع آوری اطلاعات گردشگری استان و دسته بندی آن، در ابتدا توسط مدل TOPSIS به سطح بندی توانمندیهای استان پرداخته شده است. نتایج حاصله در این پژوهش بیانگر آن است که در ا کثر موارد، استان کهگیلویه و بویر احمد از لحاظ شاخص های توسعه یافتگی با توجه به توان های آنان در وضعیت خوبی قرار نگرفته است.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی ، گردشگری ، توسعه پایدار ، تحلیل وسطح بندی ، استان کهگیلویه و بویر احمد