بازبینی و بررسی اثرات گردشگری در رویکرد فرا تحلیلی جهت توسعه پایدار شهری

اگر محور توسعه، انسان باشد. توسعه پایدار شهری را می تان، ایجاد ساختاری برای بهبود زندگی شهروندان دانست. در این مقاله با باز تعریف مفاهیم توسعه، پیداری و گردشگری سعی گشته است، ارتباط این مفاهیم با یکدیگر مشخص گردد. گردشگری را می توان یکی از محورهای اصلی توسعه پایدار شهری به حساب آورد. توسعه پایدار راهبرد توسعه ای است که تمام دارایی ها و منابع طبیعی و انسانی را بخوبی در راستای افزایش ثروت در بلند مدت مدیریت می کند. از این رو بکارگیری گردشگری در ایجاد توسعه پایدار به معنی ایجاد ثروت و رشد اقتصادی شهر به گونه ای که توسعه و رشد اقتصادی شهر برای نسل های آتی شهر در خطر قرار نگیرد، می باشد. توسعه پایدار فرآیند صرفاً افزایش ثروت نیست بلکه علاوه بر تغییر در شاخص های رشد اقتصادی مستلزم دگرگونی عوامل انسانی است. این پژوهش به روش مطالعات اسنادی- کتابخانه ای و تحلیل کیفی با هدف دستیابی به متدولوژی توسعه پایدار شهری می باشد.