رابطه شیوه تعامل والد- کودک با اضطراب کودکان

هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه شیوه تعامل والد-کودک با اضطراب در کودکان می باشد. روش پژوهش حاضر از نوعهمبستگی بود و نمونه گیری به صورت تصادفی- خوشه ای، انتخاب شد. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامهرابطه والد - فرزند فاین، ارمورلند، و اندرو شوبل و مقیاس اضطراب کودکان اسپنس بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از ضریبهمبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین شیوه تعامل والد-کودک با اضطراب واختلال سلوک در کودکان رابطه وجود دارد. به طور کلی نتایج نشان داد که بین تعامل پدر-کودک و مادر-کودک با اضطرابکودکان رابطه معناداری به صورت منفی و معکوس وجود دارد.

کلیدواژه ها:

شیوه تعامل والد- کودک ، اضطراب ، کودکان