بررسی تطبیقی توسعه انسانی ایران، فرانسه، ژاپن و کانادا در سالهای (2012-2016)

گزارش توسعه انسانی سازمان ملل که هر سال بر پایه اطلاعات اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و ... منتشر می شودمنبع مفیدی برای آشنایی با نقاط ضعف و قوت هر کشور و اتخاذ سیاست های مناسب در جهت رشد و توسعههرچه بیشتر می باشد . شاخص توسعه انسانی در سال 1990 به عنوان مقیاس جدیدی از توسعه و اندازه گیریآن جوامع در نظر گرفته شد . این شاخص مبتنی بر این ایده اساسی است که لازمه دستیابی به زندگی بهتر، علاوهبرداشتن درآمد بالاتر، پرورش و بسط استعدادها و ظرفیت های انسانی است . شاخص توسعه انسانی درصدد اندازهگیری متوسط دستیابی یک کشور در سه بعد توسعه انسانی است. این ابعاد عبارت است : آموزش، امید به زندگیو تولید ناخالص سرانه داخلی . زندگی طولانی توام با سلامتی با معیار امید به زندگی در بدو تولد، آموزش بهوسیله ترکیبی از میزان سواد بزرگسالان و نسبت ثبت نام خالص ترکیبی در آموزش ابتدایی، متوسطه و عالی واستاندارد زندگی به وسیله سرانه و یا درآمد اندازه گیری می شود .در این مقاله سعی شده است به روش توصیفی - تحلیلی و با استفاده از اسناد معتبر وگزارش های توسعه انسانیسازمان ملل، نخست به تعریف توسعه انسانی و شاخصهای مربوط به آن تحت سه مولفه : آموزش، امید به زندگیو تولید ناخالص سرانه داخلی پرداخته وسپس به بررسی تطبیقی شاخص های عمومی و سایر شاخص های موثربر توسعه انسانی در کشورهای ایران، فرانسه ، ژاپن و کانادا طی 5 سال اخیر از سال 2012 لغایت 2016 پرداخته و مقایسه گردد.نتایج پژوهش نشان می دهد که ایران در شاخص های عمومی تولید ناخالص ملی، تولید ناخالص داخلی ، سرانهتولید ناخالص داخلی (PPP) به عنوان سهم (٪) از کل جهان ، پایین تر از سه کشور فرانسه ، ژاپن و کانادا میباشد و در زمینه شاخص های حوزه آموزش و توسعه انسانی در ثبت نام آموزش عالی، ( ٪ ناخالص) در سال2016 نسبت به سه کشور دیگر رشد داشته ، درشاخص اثر مالیات بر انگیزه برای کار بالاتر از کشورفرانسه وپایین تر از ژاپن و کانادا ، در شاخص شیوه استخدام واستخراج بالاتر از کشورهای فرانسه ،ژاپن و پایین تر ازکشور کانادا، در شاخص هزینه های افزونگی، هفته از حقوق و دستمزد بسیار بالاتر از سه کشور اشاره شده میباشد و در سایر شاخص ها پایین تر از سه کشور فرانسه، ژاپن و کانادا بوده است.

کلیدواژه ها:

آموزش ، توسعه انسانی ، شاخص توسعه انسانی