بررسی روشهای توانمندسازی شغلی مدیران سازمان تامین اجتماعی

سازمان های سده بیست و یکم شکلی متفاوت از سازمان های سنتی پیدا کرده اند. در این سازمان ها علاوه بر انرژی، نیروی فکر و خلاقیت کارکنان نیز مدیریت میگردد. تحت این شرایط نه تنها روشهای سلسله مراتب دستوری کنترلی مناسبی نخواهد بود بلکه کارکنان باید خودشان ابتکار عمل نشان دهند و برای حل - مشکلات خود سریعا اقدام و در تیم هایی که کاملا خودگردان هستند ایفای نقش کنند (مک کوبی ، 1999 .) همین امر نگاهی نو را به منابع انسانی و اختیارات آن طلب میکند. لزوم پرورش کارکنانی که دارای توانایی خودمدیریتی باشند باعث شده تا توانمندی نیروی انسانی به عنوان یک پارادایم جدید توجه بسیاری از صاحبنظران مدیریت را به سوی خود جلب نماید (توماس ، 1990 ). کوبرگ بر این باور است که مدیران و کارکنان هر دو از مزایای توانمندسازی منتفع خواهند شد. توانمندسازی با پرورش احساس کفایت نفس و با وجود آوردن آزادی عمل برای کارکنان این فرصت را بوجود خواهد آورد تا تواناییها و مهارتها، بهبود و موجبات اثربخشی سازمان فراهم گردد، از سوی دیگر توانمندسازی با پرورش کارکنانی با انگیزه و توانا به مدیران امکان خواهد داد تا در برابر پویایی محیط رقابتی از خود عکسالعمل نشان دهند (دسپوگتا ، 2011 ). جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه مدیران میانی وستادی شاغل درسازمان تامین اجتماعی می باشد که تعداد آنها 500 نفر است. برای انتخاب نمونه از فرمول کوکران استفاده شده است و 217 نمونه تعیین شدند و در بین مدیران صدرالاشاره شاغل درسازمان تامین اجتماعی پرسشنامه توزیع گشت. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه استانداردبوده که پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ 0.874 بدست آمده است که نشانگر تایید پایایی پرسشنامه مورد نظر می باشد. نهایتا مجموعه دادهها به کمک نرم افزار LISREL با مدل سازی معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان دادند که بین عوامل تعیین شده و توانمندی مدیران ارتباط موثر وجود دارد.