بررسی اثر نانوذرات طلا بر روی افزایش حساسیت پرتویی سلول های سرطان کولون در حضور پرتوهای فوتونیMV18

سابقه و هدف: پرتودرمانی به عنوان یکی از روشهای بسیار کاربردی در درمان سرطان، همچنان در حال بروزرسانی و ارائه روشهای نوین است تا به هدف غائی آن که همان واگذاری دوز بیشینه به بافت سرطانی و دوز کمینه به بافتهای سالم اطراف تومور است، نزدیک شود . 1 از آنجاکه پرتوی یونیزان تفاوتی به لحاظ واگذاری انرژی در بافت تومورال و بافت سالم در نظر نمیگیرد، حساس کننده های پرتویی از جمله نانوذرات طلا این امکان را برای رسیدن به هدف اصلی رادیوتراپی فراهم ساخته اند. در این مطالعه هدف بررسی اثر نانوذرات طلا بر روی میزان افزایش حساسیت پرتویی سلولهای رده سرطانی کولون (HT-29) بوده است.مواد و روشها: نانوذرات طلا با سایز حدود 24 نانومتر سنتز شدند و توسط میکروسکوپ الکترونی و طیف سنج UV-Vis مورد ارزیابی قرار گرفتند. سمیت نانوذرات بر روی سلولها مورد سنجش قرار گرفت. میزان جذب نانوذرات در سلولها توسط دستگاه طیف سنج جذب اتمی با کوره گرافیتی مورد بررسی قرار گرفت. پس از پرتودهی با انرژی 18 MV، میزان بقای سلولها در حضور و عدم حضور نانوذرات طلا بر اساس میزان کلونی زایی مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: نانوذرات دارای مورفولوژی کروی شکل و میانگین سایز 24 nm بودند. نتایج آزمون سمیت حاکی از کم بودن اثر سمی این ذرات روی سلولهای مذکور بود که با مطالعات قبلی همخوانی داشت . 3 ,2 میزان جذب این نانوذرات در سلولها پس از 12 ساعت تیمار تفاوت چشمگیری با گروه کنترل داشت. آزمون کلونی زایی نشان داد که نانوذرات طلا اثر قابل ملاحظه ای بر روی میزان کلونی زایی سلولها در انرژی مذکور داشتند.نتیجه گیری: برخلاف پیش بینی های صورت گرفته در مطالعات تئوریک، این مطالعه در برگیرنده نتایج امیدوارکننده ای بود و نشان داد که نانوذرات طلا پتانسیل کاربرد بالینی در محدوده انرژی بالای فوتون را نیز دارند. به هر حال انجام مطالعات حیوانی و پیش بالینی جهت بررسی بیشتر، ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

پرتودرمانی ، نانوذرات طلا ، سرطان کولون ، کلونی زایی ، حساسیت پرتویی