نانو ساختار کردن داروی ملوکسیکام با استفاده از روش میکروامولسیون

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,036

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NHSMED01_017

تاریخ نمایه سازی: 18 آذر 1398

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: ملوکسیکام یک داروی ضد التهاب است که از آن برای درمان بیماریهایی نظیر روماتیسم استفاده میشود .در استفاده ی دهانی از اثرات جانبی این دارو بر روی معده ی انسان به خصوص برای استفاده های طولانی مدت نمی توان چشم پوشی کرد. یکی از موثرترین راه ها برای جلوگیری از چنین عوارضی دارو رسانی پوستی این ماده میباشد. میکروامولسیون ها به عنوان حامل های کلوییدی دارو دارای مزایای فراوانی هستند که از آن جمله میتوان به آسان بودن آماده سازی، پایداری طولانی مدت، ظرفیت بالای انحلال برای داروهای آب دوست و آب گریز و همچنین دارو رسانی بهبود یافته اشاره کرد.مواد و روشها: داروی ملوکسیکام از شرکت مرک آلمان خریداری شد. تویین80 و پلی اتیلن گلایکول 400به ترتیب به عنوان سورفکتانت و کوسورفکتانت و اولئیک اسید به عنوان فاز روغنی از شرکت مرک آلمان خریداری گردید. روغن کرچک نیز به عنوان فاز روغنی از داروخانه تهیه گردید. در این تحقیق از روش تبدیل فاز دمایی برای تهیه ی میکروامولسیون های روغن در آب (O/W) داروی ملوکسیکام استفاده شد. به این منظور ابتدا مقدار 0/015 گرم ملوکسیکام در فاز آلی که متشکل از روغن و ترکیب سورفکتانت و کوسورفکتانت بود حل گردید. بعد از آن فاز آبی که مقدار معینی از آب دیونیزه بود به صورت قطره قطره به فاز آلی که در حال مخلوط شدن توسط مگنت بود اضافه شد و بعد از به اتمام رسیدن آب، هم زدن به مدت 5 تا 10 دقیقه ادامه پیدا کرد. توزیع اندازه ذرات میکروامولسیونها با استفاده از زتا سایزر مالورن اندازه گیری شد. میکرو امولسینها برای بررسی پایداری تحت سانتریفیوژ قرار گرفتند. همچنین آنها در سه شرایط مختلف دمایی قرار داده شدند تا اثر دما بر پایداری آنها مورد بررسی قرار گیرد.یافته ها: با توجه به دیاگرام سه فازی که برای نسبتهای مختلف سورفکتانت و کو سورفکتانت به دست آمد؛ مشخص شد که بیشترین محدودهی میکرو امولسیون به دست آمده مربوط به نسبت 1 به 1 سورفکتانت و کوسورفکتانت بود. همچنین برای دو روغن مورد استفاده محدودهی میکروامولسیون اولئیک اسید از روغن کرچک بیشتر بود. بنابرین نقطه ای از دیاگرام سه فازی ترکیب یک به یک سورفکتانت و کوسورفکتانت و اولئیک اسید انتخاب و میکروامولسیون آن تهیه گردید. میکروامولسیون حاصله کاملا شفاف بود و با استفاده از میکروسکوپ نوری هیچ گونه ذره ای مشاهده نشد. توزیع اندازه ذرات این میکروامولسیونها بین 24 تا 50 نانومتر بود که نتیجهی تست DLS در شکل1 نشان داده شده است. نمونه ی مورد نظر به مدت 10 دقیقه تحت سانتریفیوژ 13500 دور بر دقیقه قرار گرفت و در نهایت کاملا شفاف باقی ماند. همچنین 3 ظرف نمونه در شرایط دمایی 4، 25 و 40 درجهی سانتیگراد به مدت 48 ساعت نگهداری شدند که هیچ گونه تغییر فاز و یا کدورت در هیچ کدام از نمونه ها مشاهده نگردید.نتیجه گیری: روش مورد استفاده در این تحقیق کاملا آسان و کاربردی میباشد به طوریکه از این طریق به راحتی میتوان به یک ×میکروامولسیون با ویژگی های قابل قبول به عنوان یک سامانهی دارویی مناسب دست یافت.

نویسندگان

علیرضا پوست فروش

Department of Chemical Engineering, Faculty of Engineering, Shahid Bahonar University of Kerman, Kerman, Iran

حسن هاشمی پور رفسنجانی

Department of Chemical Engineering, Faculty of Engineering, Shahid Bahonar University of Kerman, Kerman, Iran

عباس پرداختی

Pharmaceutics Research Center,Institute of Neuropharmacology,Kerman University of Medical Sciences,Kerman,Iran

آرزو امانت فرد

Pharmaceutics Research Center,Institute of Neuropharmacology,Kerman University of Medical Sciences,Kerman,Iran.

مریم کلانتری پور

Chemistry Department, Shahid Bahonar University of Kerman, Kerman ۷۶۱۶۹, Iran