طراحی فرایند بازیابی استایرن از خوراک واحد بنزین پیرولیز

با توجه به ترکیب درصد خوراک واحد بنزین پیرولیز مشکل اساسی در بازیابی استایرن جداسازی آن از ارتوزایلن است. بنابراین تصمیم گرفته شد تا جداسازی در دو مرحله انجام شود. در مرحله اوّل استاین و ارتوزایلن از مخلوط خوراک واحد بنزین پیرولیز جدا شده و سپس در مرحله دوّم این دو ترکیب از یکدیگر جدا می‌شوند. در مرحله اوّل این جداسازی سه گزینه فرایندی (برج تقطیر با جریان جانبی، توالی مستقیم برج‌های تقطیر ساده و توالی غیرمستقیم) مورد بررسی قرار گرفته و در نتیجه برج تقطیر با جریان جانبی به عنوان گزینه برتر انتخاب شد. در مرحله دوّم با توجه به شرایط ترمودینامیکی، برای جداسازی نهایی استایرن از ارتوزایلن چهار گزینه فرایندی مطالعه شد و با توجه به محاسبات انجام گرفته تقطیر استخراجی بیشترین سودآوری را نشان داد. از آنجا که نوع حلال بر اقتصاد تقطیر استخراجی تأثیر زیادی دارد، انتخاب حلال مناسب نیز از اهمیت فراوانی برخوردار است. از بین گزینه‌های موجود، حلال سولفولان به عنوان بهترین گزینه انتخاب شد. از آنجا که نسبت حلال به خوراک بر نحوه جداسازی استایرن از ارتوزایلن و اندازه دستگاهها تأثیر زیادی دارد با استفاده از روش GRG مقدار نسبت بهینه برابر 5/1 به دست آمد. پس از شبیه‌سازی فرایند، به منظور تکمیل فرایند با استفاده از فناوری Pinch به اصلاح فشارهای عملیاتی واحد و طراحی شبکه مبدلهای حرارتی پرداخته شد و در آخرین گام فرایند نهایی به وسیله نرم‌افزار HYSYS مورد شبیه‌سازی قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

طراحی مفهومی فرایند ، تقطیر استخراجی ، فناوری Pinch ، انتگراسیون فرایند ، شبکه مبدلهای حرارتی