بررسی عوامل موثر درپرتوپیوند زنی متیل استایرن بر پلی وینیل پیرولیدون تحت تابش اشعه گاما
محل انتشار: نهمین کنگره ملی مهندسی شیمی ایران
سال انتشار: 1383
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,435
فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NICEC09_165
تاریخ نمایه سازی: 14 فروردین 1386
چکیده مقاله:
از آنجائیکه کوپلیمرهای پیوندی پلی وینیل پیرولیدون نظیر کوپلیمر پیوند شده مونومرهای آبگریز بر پلی وینیل پیرولیین (PVP) دارای کاربردهای تکنیکی خاص بخصوص در ساخت غشاهای فراصاف کننده آبدوست- آبگریز هستند، در این کار نوین تحقیقاتی نقش عوامل موثر بر راندمان درجه پیوندزنی مونومر متیل استایرن بر PVP شامل درصد حجمی مونومر از ۱۰ تا ۹۰ ، درصد حجمی حلال (کلروفرم، DMF) از 90 تا 10، نرج پرتودهی از kGy 10 تا kGy 25 تحت گاز ازت خالص و در دمای اتاق بررسی شد. نتایج حاصل از این بررسی بیانگر افزایش درجه پیوندزنی با افزایش درصد مونومر و همچنین افزایش نرخ پرتودهی بود. بطوریکه در درصد کم از مونومر و یا نرخ کم پرتودهی درجه پیوندزنی ناچیز بود. حلال کلروفرم بدلیل قدرت حلالیت بالا نسبت به PMF، برای پیوندزنی مناسب تر تشخیص داده شد بطوریکه بیشترین درجه پیوندزنی در حلال کل روفرم در ۹۰ درصد حجمی متیل استایرن تحت دز 25kGy مقدار 435/1 درصد بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مژگان میرزاطاهری
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :