بررسی نقش تکنیک خوراک دهی بر خواص لاتکس های تهیه شده از وینیل استات و ۲- اتیل هگزیل اکریلات
محل انتشار: یازدهمین کنگره ملی مهندسی شیمی ایران
سال انتشار: 1385
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,536
فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NICEC11_455
تاریخ نمایه سازی: 4 اردیبهشت 1386
چکیده مقاله:
پلیمریزاسیون امولسیونی یکی از روش های سنتز پلیمرها می باشد . این روش پلیمریزاسیون قابلیت بالایی در سنتز کوپلیمرهای با ریز ساختارهای مختلف دارا می باشد و بسته به تکنیک خوراک دهی می توان کوپلیمرهایی با ساختار اتفاقی , دسته ای , پیوندی و ... سنتز نمود.. مورفولوژی بدست آمده برای ذرات سنتز شده به روش امولسیونی نقش بسزایی درخواص نهایی این ذرات ایفا می کند . پارامترهای زیادی از جمله تکنیک خوراک دهی تاثیر زیادی بر مورفولوژی ذرات و در نتیجه خواص ن هایی لاتکس دارا می باشند . دراین کار نقش دو روش خوراک دهی به صورت افزایش ناگهانی و افزایش مرحله ای بر خواص نهایی لاتکس های تهیه شده از مونومرهای و ینیل استات و ٢-اتیل هگزیل اکریلات از جمله کشش سطحی ، رفتار حرارتی و توزیع اندازه ذرات لاتکس مورد بررسی قرار گرفته است که نتایج بیانگر نقش مؤثر نحوه خوراک دهی و چگونگی افزایش اجزاء به محیط واکنش بعنوان یک پارامتر سینتیکی در خواص نهایی محصول م یباشد.
کلیدواژه ها:
وینیل استات ، ٢- اتیل هگزیل اکریلات ، کوپلیمریزاسیون امولسیونی ، افزایش مرحله ای ، افزایش ناگهانی و کشش سطحی
نویسندگان
محسن نجفی
عضو هئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ماهشهر
سعید پورمهدیان
عضو هئت علمی صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک تهران)
علیرضا مهدویان
عضو هئیت علمی پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :