کمپلکس های سیکلودکسترین با پلی اتیلن گلیکول و پلی وینیل الکل و پلی روتاکسن های جدید

سیکلودکسترین ها معمولا دارای شکل دونات مانند با یک حفره درونی آبگریز می باشند که توانایی تشکیل کمپلکس در هم جای با رنج وسیعی از ترکیبات آلی در محلول آب را دارند. در این کمپلکس ها ، یک مولکول مهمان در حفره میزبان یا سیکلودکسترین قرار می گیرد. شکل گیری کمپلکس در هم جای تولوئن با سیکلودکسترین در شکل زیر نشان داده شده است. دراین تحقیقات واکنش های β ،α و γ سیکلودآسترین با و پلی وینیل الکل مورد توجه قرار گرفته است . از هیدرولیز پلی وینیل استات به پلی وینیل الکل که به صورت طرح ملی در سال ١٣٨٣ د راین دانشگاه تکمیل گردید و به مرحله پایلوت و نیمه صنعتی رسیده است. توسعه های علمی جدیدی در نانوتکنولوژی پلیمرها با استفاده از این پلی روتاکسن های جدید مورد توجه قرار گرفته است. در صنایع رنگ، داروسازی و کاتالیست در صنایع شیمیایی و محصولات شیمیایی مورد استفاده قرار گیرد. تحقیقات صورت گرفته نشان می دهد که زمان واکنش در تشکیل آمپلکس های سیکلودکسترین با پلی اتیلن اکسید در حلال آب با توجه به دو نوع ریز ساختار مولکولی قفس و ستون بلورهای از کمپلکس های پلی روتاکسن را تشکیل می دهد . نوآوری موجود در این تحقیقات، تشکیل ریزبلورها پلی روتاکسن است که با استفاده از پلی وینیل الکل و یا پلی اتیلن اکسید به صورت ستونی از تعادل زیر بدست آمده است.

کلیدواژه ها:

کمپلکس در هم جای روتاکسن ، پلی اتیلن گلیکول ، پلی وینیل الکل ، میکروکریستال های روتاکسن