بررسی خواص ترموفیزیکی نانوسیالات محتوی گرافن و نانولوله های کربنی چند جداره در آب دیونیزه

نانولوله کربنی به صورت لوله های متحدالمرکز و گرافن ورقه ای دو بعدی از اتم های کربن می باشند که اتم ها با هیبرید sp2 به هم متصل شده اند. عدم پراکندگی مناسب و ناپایدار بودن سوسپانسیون های حاوی گرافن و نانولوله کربنی در محیط های آلی و آبی و همچنین عدم برهمکنش بین نانوساختارهای کربنی و مواد دیگر از مشکلات اصلی استفاده از این مواد می باشد. عامل دار کردن گرافن و نانولوله کربنی و همچنین استفاده از روش مکانیکی امواج التراسونیک و مایکروویو راه حل مناسبی برای رفع این مشکل محسوب می گردد. از این رو در پژوهش حاضر، ابتدا نانوسیالات محتوی گرافن (GNP) و نانولوله کربنی چند جداره (MWCNT) در آب دیونیزه به صورت غیرکووالانسی با صمغ عربی (GA) و پلی وینیل پیرولیدون (PVP) (به نسبت یک به یک) در غلظت های وزنی 0/1 و 0/2 درصد تهیه شده است. سپس اثر امواج مایکروویو و التراسونیک بر خواص ترموفیزیکی نانوسیالات فوق الذکر از قبیل ویسکوزیته، تنش برشی و دانسیته مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان داده است که با افزایش غلظت وزنی و دما، ویسکوزیته، تنش برشی و دانسیته به ترتیب افزایش و کاهش می یابند.

کلیدواژه ها:

نانوسیال ، نانولوله کربنی ، گرافن ، عامل دار کردن ، خواص ترموفیزیکی