زبان مشترک رقص و معماری درشکل دهی فضا

درتدوین این مقاله که حول مباحث مربوط به دوهنرمعماری و رقصهای بومی ایران می گردد درابتدا به رقصها بومی و محلی ایرانی و جنبه های فراموش شده ی ان درجامعه امروزی پرداخته شده و درادامه سعی درتعریف تشابهات موجود میان دوهنرمعماری و رقص به عنوان دوهنراصیل و ریشه داردرفرهنگ و تاریخ این سرزمین شده است دراین پژوهش سعی برآن است که تشابهات این دهنر درچارچوب مفاهیم اصلی و کلیدی مانند فضا زمان و حرکت و ریتم بررسی شوند و درانتها با بهره گیری ازنتایج به دست امده تشابهات راهکاری عملی و کاربردی برای استفاده درطراحی های معماری مبتنی بررقص ارا یه شده است

کلیدواژه ها:

معماری ، رقص ، فضا ، حرکت ، ریتم