حضورونقش روانی رنگ در معماری و طراحی شهری

رنگ یکی ازملموسترین و تاثیرگذارترین جنبه های مهم زندگی بشری است. رنگ ازجمله مفاهیمی است که ماهیت ،شکل ، ابعاد جنسیت وبافت هرشی،حجم یافضای آن رابه مامی شناساند. دربیشتر موارد نخستین برداشتی که بیننده درموردیک شکل می کند رنگ آن است. درمحیط شهری و معماری رنگ رادرهمه جامی توان دید؛ دربدنه ونمای ساختمانها پوشش بام ماکت سازیها ، مبلمان شهری ، فضای سبز، خودروها وحتی آسمان شهرونیزرنگ آمیزی لباس افرادکه همگی نقش مهمی درتعیین چهره رنگی شهر و همچنین روان آدمیان دارد. برای مثال درجامعه مارنگهای تیره وکدر، رنگها غالب هستندکه مسلما شهرهای مارامتفاوت از شهرهایی می کندکه مردم آن تمایل به رنگآمیزیهای تندوشاددارند. چراکه هررنگ دارای پیام ودارای بارمعنایی خاصی است. زمانی که بدون توجه به معانی نهفته دررنگهاازآنهااستفادهشود، محیط به مکانی ناراحت کننده وناخوشایند برای فردبدل می گردد. رنگها خودعنصری هویتی وعاملی برای تقویت خوانایی هستند، رنگها نه فقط از نظرزیبائی بخشیدن به دنیای اطراف ما اهمیت دارند ، بلکه تاثیرات عاطفی روانی قوی نیزبه اشخاص می گذارند. رنگهاتعابیرروانی مختلفی دارند در واقع میتوان گفت خصوصیات افرادیا جامعه ازروی رنگهایی که استفاده می کنند ودوست دارند قابل تعریفاست. ازاین جهت رنگ ابزار مهمی درجهت هدایت والقای آلات روانی خاص به افراد وجوامع است . فضاهای تیره وناهمگون افراد رادچارافسردگی وفشارهای روانی ناخواسته می کند ، درحالی که خودافرادنیزازدلایل واقعی آن باخبرنیستند. ازرنگ می توان درطراحیفضابهره فراوان برد. رنگ به کاهش خستگی وبرانگیختن چشم کمک می کند. رنگها زمینه متنوعی ازتضادها کنتراستها رادرساعات مختلف روزپدیدآورده ودرهرساعت سایه روشنهای جدیدی به وجود می آورندوفضارامتنوع وسرزنده می کند. با کاربرد درست رنگ ها در فضاهای شهری چهره ی شهر برای ما آرامش روحی و بصری را بدنبال خواهد داشت

کلیدواژه ها:

رنگ ، معماری ، طراحی شهری ، روانشناسی رنگ