بافت پراکنده شهرها ظرفیتی برای حرکت به سمت الگوی شهر فشرده

شهرها به عنوان عاملان اصلی کاهش کیفیت محیطی و نابودی منابع مطرح شده اند که از ظرفیت های زیست محیطی خود و حتی فراتر ازمحیط های بلافصل رفته اند. در عین حال شهرها نیروی محرک اقتصاد هستند و به زودی نیمی از جمعیت جهان در شهرها زندگی خواهند کردکه عمدتا در کشورهای در حال توسعه خواهد بود. با این تفاسیر در پی افزایش جمعیت شهرنشین و بروز بحران های محیط زیست و ناپایداریهای محیطی در شهرها، یکی از موارد اساسی در راستای نیل به توسعه ی شهری پایدار تلاش برای دستیابی به فرم شهری پایدار است، با توجهبه نظریات گوناگونی که درین عرصه داده شده از دیدگاه امروزی راه حل این مسئله شهر فشرده است که به عنوان دیدگاهی نو در شهرسازیبرای توسعه ی پایدار شهری است. این الگوی توسعه شهری فشرده سطوح مناسبی از فعالیت های اقتصادی و اجتماعی را در اطراف مراکزشهری و محلی نگه می دارد و این اطمینان را به وجود می آورد که تمام بخش های شهر حتی بخش های دور افتاده تر و محله های ساکت تردر فاصله مناسبی از تسهیلات اصلی حمل و نقل و خدمات شهری قرار دارند . دقیقاً چنین سطحی از توسعه است که در اکثر نواحی شهری وپراکنده امروز، کمبود آن احساس می شود. در این تحقیق به مقایسه ی بافت های موجود شهری، شناسایی الگوی گسترش شهر کنگاور (بافت وفرم) و شناسایی برخی ویژگی های کالبدی شهر(ترکیب کاربری ها، عرض معابر و تراکم جمعیتی) پرداخته شده است. این تحقیق از نوع توسعهای- کاربردی بوده، بر اساس روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از تکنیک SWOT انجام شده است. مطالعات انجام شده نشان می دهد کهشهر کنگاور از الگوی گسترش افقی و پراکنده برخوردار بوده است و قابلیت حرکت به سمت الگوی شهر فشرده را دارد، بالاخص با توجه بهمحدودیت های فضایی موجود در گسترش شهر و کمبود زمین، ضرورت حرکت به سمت الگوی شهر فشرده در این شهر بیش از پیش احساسمی گردد.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، شهر فشرده ، متراکم سازی ، شهر کنگاور