ارتقای امنیت در فضاهای شهری با تاکید بر رویکرد امنیت طراحی (SBD)(مطالعه موردی: بافت فرسوده شهر مهاباد)

امنیت از مهمترین توقعات برای زندگی مطلوب در شهرهاست؛ و احساس امنیت اجتماعی از مولفههای سرزندگی فضاهای شهری محسوب میشود. رویکرد امنیت از طریق طراحی، یکی از موثرترین و کاراترین رویکردها درزمینه ارتقاء امنیت شهری است که میتواند نقش بسزایی در ایمنسازی فضاهای شهری ایفا نماید. امنیت در فضاهای شهری، سرزندگی و پویایی فضا را به دنبال خواهد داشت که نمود آن را میتوان در حضور فعال مردم، خلق فرهنگ تعاون و تعامل، کاهش استرس و نگرانی، حضور گروهها ی مختلف سنی و جنسی و حیات شبانه مشاهده نمود. در پژوهش حاضر روش تحقیق بر اساس هدف، از نوع کاربردی و بر اساس روش و ماهیت توصیفی - تحلیلی و روش تجربی -پیمایشی است. بنابراین، در تبیین ادبیات و سوابق موضوع تحقیق و ارایه مدل تحلیلی از مطالعاتکتابخانهای و برای جمعآوری اطلاعات با توجه به ماهیت تحقیق از روشهای میدانی استفادهشده است . همچنین برای ارزیابی واولویتبندی شاخصهای ارایهشده از مدل تحلیلی ویکور استفادهشده است. روند کار شامل استخراج مبانی و تجارب مرتبط صورت گرفته، سپس مفهومسازی و استخراج ابعاد و معیارها و زیرمعیارها است. نتایج حاصل از پژوهش نشاندهنده تفاو ت میزان امنیت شهری در میان پهنههای هفتگانه محدوده مطالعاتی است بهنحویکه پهنه 4 امنترین پهنه در محدوده محسوب میشود. همچنین ازمیان اصول و معیارهای موردبررسی، اصل قلمرو گرایی و معیار رسیدگی و نظارت مستمر بر فضاها با وزنها ی 539/0 و 354/0بیشترین نقش را در ارتقاء امنیت شهری در محدوده مطالعاتی بر عهده داشتهاند.

کلیدواژه ها:

امنیت محیطی ، بافت فرسوده ، جرایم شهری ، فضاهای شهری ، SBD