ارزیابی نقش برنامهریزی شهری در تامین امنیت زنان در عرصههای مختلف شهر (نمونه موردی شهر بیرجند)

اهمیت موضوع امنیت در تمامی سطوح گسترده علم امری بدیهی است و این موضوع چندی است که در عرصه شهرسازی مورد توجه قرار گرفته است و اما زنان، کودکان، سالمندان و معلولین که عموما0 به عنوان گروههای نسبتا0 آسیبپذیر شناخته شدهاند، چندانبهطور ویژه در موضوعات امنیت شهری مورد توجه قرار نگرفتهاند. در این پژوهش سعی گردیده است تا به دو موضوع مهم یعنیبررسی امنیت شهری و زنان بهعنوان گروههای آسیبپذیر جامعه و ارتباط آنها با یکدیگر پرداخته شود.وهمچنین ارتباط زنان به عنوان بخشی از استفاده کنندگان فضاهای شهری دستمایه طراحی معماران وشهرسازان وبرنامه ریزان شهری قرار گیرد ،برای رسیدن به ایندو هدف، مطالعات میدانی در محدودهای از شهر بیرجند صورت گرفت که یکی از علل اصلی انتخاب آن وجود تراکم بالای تردد و جمعیت مراجعان به آن و معضلاتی که در زمینه امنیت زنان استفادهکننده محیط میباشد، بوده است. در ابتدا پرسشنامههایی در جامعه آماری نمونه بین زنان 16 تا 60 سال در محدوده منتخب توزیع گردید و سپس نتایج تحلیلهای آماری مربوط به مدل تجربی ومصاحبههای صورت گرفته با زنان استفاده کننده وبا استفاده از نرم افزار excel وspss عوامل و پارامترهای تاثیر گذار بر امنیت زنانمشخص ومورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت تا بتوان به خوبی شاخصهای مرتبط با مدل تجربی ساخته شده را در این محدوده محک زده و سیاستها و راهبردهای قابل تعمیم برای نواحی مشابه شهری حاصل گردد. با توجه به نتایج حاصله، ارتقا امنیت یک فضای شهری (بخصوص برای زنان) مسالهای بسیار پیچیده و قابل تامل است و بسته به شرایط زمانی و مکانی میباشد و راهکارهای متفاوتیمیطلبد که دراین پژوهش ر اهکارهایی برای حل این مسیله آورده شده است.

کلیدواژه ها:

امنیت زنان ، امنیت شهری ، فضای شهری ، سیاست ها وراهبردها ، شهر بیرجند