بررسی چگونگی مقابله با مخاطرات و بحران های محیطی بر مبنای پایداری سکونتگاه های روستایی. مطالعه موردی، دهستان قلعه شاهین شهرستان سرپل ذهاب

اهمیت برنامه ریزی مناسب برای کاهش آسیب پذیری در بروز مخاطرات طبیعی امری ضروری است. با توجه به اینکه ایران از نظر توپو گرافی و موقعیت جزء ده کشور بلاخیز دنیا است، ضعف برنامه ریزی و اجرای طرح های مختلف روستا یی تاکنون خسارات جبران ناپذیری را بر اقتصاد ایران تحمل نموده است. بنابراین مقابله متناسب با این بحران ها زم ینه توسعه پا ی دارسکونتگاه های روستایی را فراهم می نماید. پژوهش حاضر به روش تحلیلی-توصیفی و با هدف بررس ی چگونگ ی مقابله با مخاطرات و بحران های محیطی بر مبنای پایداری سکونتگاه های روستایی انجام پذیرفته است. جامعه آماری شامل جمعی تخانوار روستاهای بالای 60 خانوار دهستان قلعه شاهین در سال 1390 به تعداد 19 روستا و تعداد خانوار 2475 نفر م ی باشد که بر اساس فرمول کوکران تعداد 332 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. نتایج بیانگر آن است که به ط ور کل یپایداری سکونتگاه های روستایی و شاخص های آن توانسته است بر بحران های مختلف فایق آید که این امر در زمینه شاخص اجتماعی بیشترین تاثیر را داشته است. در واقع بر اساس آزمون تی تک نمونه ای گرفته شده، مشاهده گردید که بعد شاخص اقتصادی با میزان 45.5 t در جایگاه نخست و شاخص زیست محیطی با میزان 36.3 t کمترین تاثیر را در مدیریت بحران داشته است. بنابراین کلیه فرضیه های پژوهش مورد تایید قرار گرفته و می توان گفت که پایداری در سکونتگاه های روستاییمورد مطالعه برای کاهش بحران ها و مخاطرات طبیعی در حد مناسبی قرار دارد و بر اساس م ی زان معنادار ی و مقدار تی محاسبه شده نیز مشاهده گردید که گزینه شاخص اقتصادی بیشترین تاثیر را داشته است و می توان ب ی ان داشت که بعد شاخص اقتصادی در کاهش بحرانها و مخاطرات طبیعی بیشترین تاثیر را دارد.

کلیدواژه ها:

مخاطرات طبیعی ، بحران ، پایداری سکونتگاه ، روستا