تببین جایگاه انرژی های نو در توسعه پایدار شهری

آنچه امروزه همراه با توسعه مطرح می شود مفهوم پایداری است که تحت عنوان توسعه پایدار به کاربرده می شود. شهرها مکان اصلی اجرای توسعه پایدار هستند. از مقوله هایی که در توسعه پایدار در نظر گرفته شده است، استفاده و کاربرد انرژی های نو می باشد. نیاز حیاتی دولت ها و مردم در قرن بیست ویکم به انرژی، به لحاظ ارتباط تنگاتنگی است که انرژی در زندگی شهری دارد؛ دولت های متقاضی و دولت های تولید کننده انرژی دایما نگران هستند. و از همین روست که انرژی و به ویژه انرژی های نو در سیاست های ملی وبین المللی نقش تعیین کنندهای پیدا نمود است و الگوهایی از رقابت، همکاری، کشمکش، تجاوز، تعامل، همگرایی و واگرایی را در عرصه بین المللی و روابط بین کشورها و دولت ها شکل داده است. امروزه امنیت ملی با تامین انرژی پیوند محکمی خورده است. از این رو موضوع اصلی ژیوپلیتیک در قرن بیست ویکم، ناامنی انرژی خواهد بود . با توجه به اهمیت انرژی در صنعت، تولید برق و ... نقش این ذخایر در شهرها، حیاتی و مهم است. این مقاله با روش توصیفی تحلیلی به بررسی جایگاه انرژی های نو در قرن 21 در توسعه پایدارشهری پرداخته است. نتایج نشان می دهد که تا سال 2030 میلادی این نوع انرژی ها نقش بارز و اساسی در اقتصاد و امنیت ملی کشورها پیدا خواهند کرد. در حال حاضر شهرهای مهمی مانند توکیو، لندن و ... از این انرژی ها برای مصارف زندگی شهری بهره می برند. بنابراین برای توسعه پایدار شهری، دولت ها ناگزیر از استفاده از این انرژی ها خواهند بود. نتایج نشان می دهند که با توجه به ویژگی ها و مشخصات انرژی های نو، این انرژی ها کمترین اثرات را بر محیط زیست انسان به ویژه بر روی شهرها دارند و کشورهایی مانندژاپن، آمریکا و آلمان اقداماتی برای استفاده از انرژی های نو انجام داده اند.

کلیدواژه ها:

انرژی های نو ، قرن بیست ویکم ، شهر ، توسعه پایدار شهری