تاثیر معماری داخلی بر ارتقاء کیفیت زندگی عقب ماندگان ذهنی

روانشناسی محیط و تاثیرات فضا بر ذهن و کیفیت زندگی انسان، همواره یکی از بخش های پررنگ در پژوهش های معماری به شمار می آید. بنا بر دلایل متعدد تعداد افراد مبتلا به عقب ماندگی ذهنی رو به افزایش است و متاسفانه مطالعات زیادی در زمینه ی معماری داخلی مختص به این افراد صورت نگرفته است. هدف از این پژوهش که به صورتتوصیفی تحلیلی و به روش کتابخانه ایی به نگارش در آمده است، شناخت و بررسی عواملی ست که مد نظر داشتن آنها در معماری داخلی، موجب بالا رفتن کیفیت زندگی افرادی می شود که دچار معلولیت ذهنی هستند. اینگونه افراد نیازمند محیطی امن، آرام و در عین حال محرک میباشند. در این نوشتار فرض بر آن است که عواملی مانند رنگ، نور، صدا، جنسمصالح و تناسبات در فضاهای زندگی و نگهداری از معلولان ذهنی تاثیر محسوسی در سطح کیفی زندگیشان دارد. دستاورد های پژوهش پیش رو نشان دهنده ی آن است که فضای داخلی قادر است با استفاده از رنگ، نور و مصالح مناسب، رعایت ابعاد و تناسبات و استفاده از فرم های نرم و منحنی به بالا رفتن توان رفتاری در عقب ماندگان ذهنی کمک کند ودر نتیجه با توجه به تاثیرات مثبتی که چنین محیطی بر مخاطب خود دارد، می تواند منجر به ارتقاء کیفیت زندگی او شود.

کلیدواژه ها:

عقب ماندگان ذهنی ، معماری داخلی ، روانشناسی محیط ، کیفیت زندگی