بررسی و تاثیر مدیریت شهری بر توسعه پایدار

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 370

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NICONF06_253

تاریخ نمایه سازی: 20 خرداد 1398

چکیده مقاله:

مفهوم مدیریت شهری اولین بار زمانی مورد توجه واقع گردید که در سال 1976 میلادی در کنار مفاهیم دیگری چون توسعه پایدار شهری و پروژه شهر سالم در دستور کار یکی از برنامه های توسعه سازمان ملل با عنوان برنامه مدیریت شهری قرار گرفت. مدیریت شهری به عنوان چارچوب سازمانی توسعه شهر به سیاست ها، برنامه ها، طرح ها و اقداماتی مربوط می شود که در ی اطمینان از تطابق رشد جمعیت با میزان دسترسی به زیرساخت های اساسی زندگی شهری خصوصا مسکن و اشتغال می باشد. در چارچوب این تعریفکارایی مدیریت شهری وابستگی مشخص و مستقیمی به عوامل زمین های از قبیل ثبات سیاسی، وحدت و یکپارچگی اجتماعی، رونق اقتصادی و انسجام و پویایی فرهنگی و برخی عوامل دیگر نظیر توان و مهارت، انگیزه و دانش سیاستگذران، تصمیم گیران و تصمیم سازان و نیز افراد استفاده کننده از این سیاست ها و برنامه ها دارد. براین اساس ویژگی های سازمانی مدیریت شهری و نیز نقش اجرایی بخش دولتی و عمومی در آن، تاثیر بسزایی در موفقیت و یا عدم موفقیت آن ایفا می نماید. هدف کلان مدیریت شهری ایجاد محیطی قابل زندگی برای همه شهروندان همراه با عدالت اجتماعی، کارآیی اقتصادی و پایداری زیست محیطی می باشد. بر این اساس در شرایط فعلی مدیریت پایدار شهری یا مدیریت شهری پایدار مطرح و مورد تاکید می باشد. مدیریت پایدار شهری حداقل استفاده از منابع تجدید ناپذیر، پیشرفت در استفاده از منابع تجدیدپذیر، ظرفیت های جذب مواد زائد در سطوح جهانی و محلی، کنتر و راهبری نحوه برآورده ساختن نیازهای اساسی انسان را در بر می گیرد. بطور کلی سیاست های شهری می بایستی از لحاظ اکولوژیکی، اقتصادی، اجتماعی و تکنیکی ایدار باشد. مدیریت شهری ایدار به تمامی عرصه های فعالیت شهری و نیز به تمامی شهروندان و حضور آنان در مدیریت شهری اشاره دارد. به عبارت دیگر شهری پایدار زمانی شکل می گیرد و کارآمدی خود را نشان می دهد که مشارکت و مداخله مردم را بصورت حقیقی و حقوقی به رسمیت بشناسد. هدف مدیریت شهری اطمینان از این امر ا ت که اجزای سیستم به گونه ای مدیریت شوند که امکان کارکردهای روزانه یک شهر را فراهم آورند، و این امر موجب تسهیل و تشویق همه ی انواع فعالیت های اقتصادی شده و ساکنان را به برآوردن نیازهای اولیه خود در مسکن، دسترسی به تسهیلات و خدمات و فرصت های تولید درآمد قادر سازد. واژه مدیریت شهری به سوی یک معنی غنی تر و جدیدتر یش رفته است. این واژه دیگر تنها به م نای سیستم هایی برای کنترل نیست، بلکه مجموعه ای از ارتباطات رفتاری است، فرآیندی که از طریق آن فعالیت های بی شمار ساکنان با یکدیگر و با حکومت شهر تعامل دارند.

نویسندگان

افروز مکوندی

کارشناسی ارشد شهرسازی، دانشگاه دولتی، واحد خرم آباد

فروزان بیرانوند

دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ملایر