بررسی عملکرد حرارتی دیوارهای خورشیدی درتهویه ساختمان ها

یکی ازپارامترهای تاثیر گذار درکارایی حرارتی دیوارهای خورشیدی مورد استفاده درتهویه ساختمان ها فاصله هوایی بین جاذب و دیوارپشتی می باشد دراین پژوهش تاثیر فاصله هوایی بین جاذب و صفحه پشتی برعملکرد حرارتی دیوار خورشیدی به شیوه عددی بررسی شده است به این منظور 6مدل دیوارخورشیدی برای فاصله های هوایی 5و10و15و20و25سانتیمتری درنرخهای مختلف هوا ورودی درمحدوده ی 180-45m3/hr.m2 و تابشهای بازیافتی 900-400 وات برمترمربع درنظر گرفته شده است دراین مطالعه با استفاده ازروش عددی تاثیر فاصله های هوایی مختلف درمحدوده ی وسیعی از پارامترهای ورودی برعملکرد حرارتی دیوار خورشیدی بررسی شده است نتایج نشان میدهد که دردیوارهای خورشیدی با افزایش نرخ هوای ورودی کارایی حرارتی افزایش می یابد که این افزایش درنرخهای پایین هوای ورودی محسوس و درنرخهای بالای جریان هوا کمتر می باشد.

کلیدواژه ها:

دیوارخورشیدی ، مدل عددی ، فاصله هوایی بهینه ، کارایی حرارتی