بررسی اثر چندقارچکش علیه پوسیدگی رشه و پژمردگی فوزاریومی گلرنگ به روش ضد عفونی بذر

پوسیدگی ریشه و زردی و پژمردگی فوزاریومی گلرنگ با عامل Fusarium oxysporum که قارچی خاکزی بوده و بصورت کلامیدوسپور در بقایای گیاهی موجود در خاک ودر بذر بقا می یابد، در صورت شیوع می تواند بسیار خسارت زا باشد. این تحقیق به منظور بررسی اثر تعدادی از سموم قارچکش رایج و موجود در کشور در کنترل این بیماری و انتخاب ثعیین موثرترین سم قارچکش در مراحل اولیه رشد گیاه صورت گرفت. بدین منظور بذور گلرنگ با قارچکش های مورد نظر پوشش داده شده و در بستر آلوده سازی شده با قارچ عامل بیماری کشت شدند. این آزمایش در مزرعه در قالب طرح بلوک های تصادفی و در گلخانه در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار و در دو سال متوالی انجام گرفت. نتایج حاصل از تجزیه واریانس در آزمون گلخانه ای و مزرعه ای نشان داد که بین میانگین تیمارها با شاهد آلوده اختلاف معنی دار وجود دارد مقایسه میانگین ها به روش LSD نشان داد که سموم بکاررفته از نظر میزان تاثیر در کنترل بیماری در 4 گروه قرار می گیرند. به این ترتیب سموم کاربندازیم، بنومیل و مانکوزب (گروه C) بیشترین کنترل را بر روی بیماری اعمال کردند و پس از آن به ترتیب سموم کربوکسین تیرام (گروه BC) و کاپتان (گروه B) قرار گرفتند. ضمن آنکه تیمار همه این سموم با شاهد آلوده بدون سم (گروه A) دارای اختلاف معنی دار می باشند.

کلیدواژه ها:

گلرنگ ، پژمردگی فوزاریومی ، پوسیدگی ریشه ، ضد عفونی بذر ، قارچکش