بررسی رابطه رفتار نوآورانه و خلاقیت بازاریابان با در نظر گرفتن متغیر میانجی توانمندسازی (مطالعه موردی صنایع گچ استان سمنان)

زمینه و هدف: گچ مهم ترین عنصر معدنی استان سمنان بوده و طی شاخص های سالیانه همواره به عنوان یکی از نخستین موارد در شاخص های توسعه استان سمنان ذکر شده است. بنابراین اهمیت و ضرورت بازاریابی در این بخش بیش از پیش به چشم می خورد. بدین ترتیب، هدف این پژوهش بررسی نقش میانجی توانمندسازی بازاریابان در رابطه بین رفتار نوآورانه و خلاقیت در صنایع گچ استان سمنان بود.روش پژوهش: این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نوع توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش، بازاریابان صنعت گچ استان سمنان است. نمونه آماری این پژوهش بر اساس جدول مورگان و به روش تصادفی ساده، 130 نفر انتخاب شد. در این پژوهش، ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه های توانمندسازی اسپریتزر، رفتار نوآورانه کانتر و خلاقیت سازمانی رندسیپ بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شده است. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که متغیر رفتارهای نوآورانه با ضریب تاثیر β=0/47 و متغیر توانمندسازی با ضریب تاثیر β=0/41 در سطح اطمینان 0/99 رابطه معناداری با متغیر خلاقیت بازاریابان در سازمان داشته است. نتیجه گیری: بنابر یافته های پژوهش، می توان گفت که اگر شرایط رفتارهای نوآورانه و نوآوری در سازمان برای بازاریابان مهیا نباشد، هرچند بازاریابان توانمند باشند یا توانمند ساخته شوند، نمی توان خلاقیت و رفتارهای خلاق گونه آن ها را ارتقاء بخشید

کلیدواژه ها:

توانمندسازی ، رفتار نوآورانه ، خلاقیت ، بازاریابان ، صنعت گچ