بررسی تاثیر سطوح مختلف نیتروژن بر برخی خصوصیات ارقام گلرنگ

به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف نیتروژن بر عملکرد دانه، اجزای عملکرد و درصد روغن ارقام بهاره گلرنگ Cartamus thinctorius ، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه در سال زراعی 84-1383 به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار به اجرا درآمد. تیمارها شامل نیتروژن در چهار سطح کود نیتروژن ( 60، 100، 140 و 180 کیلوگرم نیتروژن خالصدر هکتار) و رقم در سه سطح (لاین ILIII، رقم محلی اصفهان و لاین PI) بودند. اثر رقم و کود نیتروژن بر همه صفات اندازه گیری شده (به جز درصد روغن) معنی دار بود به طوریکه با افزایش کود نیتروژن تا سطح 100Kg/ha، عملکرد و اجزای عملکرد، افزایش یافت، اما بر میزان روغن دانه تاثیر معنی داری نداشت. مصرف کود نیتروژن به میزان 100 و 140 کیلوگرم در هکتار باعث افزایش عملکرد دانه و در نتیجه افزایش عملکرد روغن گردید. بالاترین میزان عملکرد دانه به میزان 1717Kg/ha از سطح کودی 100Kg/ha) N2) بدست آمد که از نظر آماری با سطح کودی N3 تفاوت معنی داری نداشت. رقم ILIII با عملکرد دانه 1535Kg/ha Kg/ha نسبت به دو رقم دیگر برتری نشان داد. با توجه به نتایج بدست آمده، رقم V1 (IL III) و مقدار 100 کیلوگرم کود نیتروژن در هکتار برای کاشت گلرنگ بهاره در منطقه ساوه توصیه می شود که البته با توجه به اینکه ارقام از نظر عملکرد روغن اختلاف معنی داری با هم نداشتند می توان بسته به دسترس بودن ارقام مورد استفاده و کشت و کار قرار گیرند

کلیدواژه ها:

نیتروژن ، گلرنگ ، عملکرد ، اجزای عملکرد