کاه سویا به عنوان یک ماده علوفه ای در تغذیه گوساله های نر پرواری

دو آزمایش به منظور تعیین ارزش غذایی و بررسی امکان استفاده از کاه سویا بجای کاه گندم بر صفات پرواری گوساله های نر پرواری بود. در آزمایش اول، ترکیبات شیمیایی به روشAOAC 1990 و قابلیت هضم کاه سویا با استفاده از 5 رأس گوسفند نر بالغ به روش In Vivo اندازه گیری شد. در آزمایش دوم، به منظور بررسی اثرات جایگزینی کاه گندم با کاه سویا بر خوراک مصرفی، افزایش وزن روزانه و کیفیت لاشه، تعداد 40 رأس گوساله نر بومی با میانگین وزن 0/01±106 کیلوگرم انتخاب و به بمدت 120 روز بطور گروهی تغذیه شدند. جیرههای غذایی(تیمار ها) حاوی سطوح 0، 7 ، 14 ، 21 درصد کاه سویا (به ترتیب گروه 1 شاهد ، 2 ، 3و4 بودند که جایگزین کاه گندم در جیره غذایی شد. نتایج نشان دادند که میزان پروتئین خام، چربی خام خاکستر خام، الیاف خام، ان.اف.ای و قابلیت هضم ماده آلی، الیاف خام، پروتئین خام و دیواره سلولی بدون همی سلولز در کاه سویا به ترتیب برابر 4/81 ، 0/82 ، 5/99 ، 46/09 ، 42/29، 45/2 ، 39/1 ، 17/4 ، 27/1 درصد بودبیشترین افزایش وزن روزانه (736 گرم در روز) مربوط به تیمار حاوی 14 درصد کاه سویا و کمترین آن مربوط به تیمار 21 درصد کاه سویا بود P<0/05 میانگین خوراک مصرفی روزانه گوساله ها در تیمارهای حاوی 0 ،7و14و21 درصد کاه سویا به ترتیب برابر 5/06 ، 5/03 ، 5/00 و 4/90 کیلوگرم در روز بر اساس ماده خشک بود. نتایج کلی نشان می دهد که کاه سویا همانند کاه گندم یک ماده خشبی با ضریب هضمی پائین بوده و می تواند در جیره غذایی دام های پرواری بومی با ضریب رشد پائین تا سطح 14 درصد کل جیره قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

کاه سویا ، کاه گندم ، ارزش غذایی ، گوساله های نر پرواری