تعیین اولویت کشت دانه های روغنی(کلزا و سویا) در رشته فعالیتهای زراعی کشت دوم بعد از برنج در استان گیلان

کشاورزی به همان اندازه که در رشد تولید ناخالص داخلی و اصلاح الگوی شهرنشینی نقش دارد در رشد اشتغال و کاهش فقر نیز موثر بوده و از منابع مهم رشد تولید ناخالص ملی به شمار میرود. مطالعات صورت گرفته نشان میدهد که در میان شاغلان، شاغلین بخش کشاورزی بیش از بقیه در معرض فقر بوده، به رغم آنکه این گروه عموماً دارای زمینهای زراعی، دامداری و غیره هستند، درصد بالایی از فقر عمومی را به خود اختصاص دادهاند. لذا برای دستیابی به اهدافی چون کاهش فقر، افزایش و حفظ اشتغال، افزایش رقابت پذیری محصولات بخش کشاورزی، توسعهی زیربخشهای کشاورزی ضروری به نظر میرسد. در این راستا در مطالعه حاضر استراتژی توسعه کشت محصولات دوره زراعی پاییزه در استان گیلان مورد بررسی قرار گرفت. در این پژوهش سعی بر آن است تا با استفاده از شاخصهای مختلف اقتصادی و اجتماعی منتج از بررسی مزرعهای بیش از 435 پرسشنامه از واحدهای زراعی کشت دوم استان گیلان که در سال زراعی88-87 جمع آوری شد، مناسبترین محصولات زراعی جهت توسعه کشت به زراعین و برنامهریزان این بخش معرفی شود. به منظور اتخاذ تصمیم بر مبنای تمامی شاخصها از روش تاکسونومی عددی استفاده شد. نتایج رهیافت تاکسونومی عددی نشان داد که در بین 8 محصول زراعی مورد مطالعه با توجه به 10 شاخص مد نظر برای تصمیمگیری، کلزا و سویا بعد از سبزیجات غدهای و سبزیجات برگی در رتبه سوم و چهارم از لحاظ اهمیت توسعه کشت دوم بعد از برنج در استان گیلان قرار می گیرند.

کلیدواژه ها:

کشت دوم ، تاکسونومی عددی ، کلزا ، سویا ، گیلان