بررسی الگوی مصرف انواع روغنهای خوراکی در واحدهای دولتی کشور

سابقه و هدف تحقیق: آمار بالا و شیوع روزافزون ابتلا به بیماریهای غیر واگیری همچون چاقی، دیابت و فشار خون بالا و کاهش سن ابتلاء به این بیماریها در کشور و ارتباط تنگاتنگ مصرف روغنهای دارای اسیدچرب اشباع و ترانسبالا با این بیماریها انگیزه این بررسی بود. ارزیابی وضعیت موجود و دستیابی به آمار مستند مصرف روغن که در مصوبات سومین نشست شورای عالی سلامت بر محدودیت مصرف آنها در ادارات دولتی تاکید گردید عامل دیگری در انجام این پژوهش می باشد. روش بررسی: این مطالعه به روش بررسی مقطعیCross sectional بوده و طی مدت 7 ماه در سالهای 86 -85 صورت گرفت. کلیه واحدهای دولتی که تهیه و طبخ غذا را به عهده داشتند د ر هر شهرستان مورد بازدید و پرسشگری قرار گرفتند و اطلاعات جمع آوری شده و یافته های حاصل از تجزیه و تحلیل آماری از تعداد 2295 واحد دولتی تحت پوشش 39 دانشگاه علوم پزشکی کشور در برنامهSPSS استخراج گردیدنزدیک به 77 % دانشگاههای کشور که از روغن جامد برای طبخ استفاده می کنند پوشش 74 % دارند. 90% در طبخ غذا از روغن مایع معمولی یا مخصوص سرخ کردنی با 63 % پوشش استفاده می کنند. در 97 % دانشگاهها باپوشش 66/67% از روغن مایع مخصوص سرخ کردنی برای سرخ کردن مواد غذایی استفاده می شود. یک سوم دانشگاههای کشور بیش از سه بار در روز از روغن حرارت دیده استفاده می کنند. همچنین تنها در12/90% دانشگاههای کشور روغن حرارت دیده به ظرف اصلی بازگردانیده شده است.نتایج: الگوی مصرف روغنها روند بهبود دارد. اختصاص درصد بالایی از سهمیه کالابرگی واحدهای دولتی به روغن جامد طی سالهای اخیر مسبب اصلی بالا بودن نرخ استفاده از روغن جامد بوده است. اصلاح سیاستهای تولید روغن و تخصیص یارانه به روغنهای مایع مخصوص سرخ کردنی در اصلاح نوع روغن مصرفی و سلامت جامعه تاثیر گذار است.

کلیدواژه ها:

الگوی مصرف ، روغنهای خوراکی ، واحدهای دولتی