تاثیر پارامترهای هواشناسی بر رویت پذیری هلال ماههای قمری

رویت هلال ماه و مسائل مربوط به آن چه در زمینه های فقهی و چه در زمینه های علمی همواره مورد توجه دانشمندان بوده است. بسیاری از مناسک اسلامی وابسته به روزها و ماههای خاص قمری می باشد، از این رو نخستین رویت هلال ماه در کشورهای اسلامی از اهمیت بسزایی برخوردار است. از گذشته تاکنون بررسیهای علمی زیادی در زمینه معیارهایی جهت رویت هلال ماه انجام شده است. از جمله می توان معیار بابلیها، ابن الطارق، فادرینگهام، بروین، محمد الیاس، شوکت و یالوپ را نام برد. علی رغم پیشرفت معیارهای رویت پذیری، شاید بارها پیش آمده است که با توجه به فراهم بودن شرایط نجومی رویت هلال و بالا بودن درصد روشنایی، رصدگران قادر به رویت هلال نبوده اند. یکی از عواملی که تاثیر بسزایی در این امر دارد، پارامترهای جوی می باشد. در این مقاله تاثیر پارامترهای جوی در رویت پذیری هلال ماه با استفاده از فن آوری الگوریتم ژنتیک بررسی خواهیم کرد. بدین منظور نتایج رصدهای سالهای 1423 تا 1427 و 1428 تا 1430 هجری قمری برای شهرهای مشهد، بجنورد، بیرجند، اصفهان، شیراز و کرمان بررسی شده است. سپس با استفاده از الگوریتم ژنتیک فرمولهایی برای هر کدام از شهرها ارائه شده و در نهایت ضریب همبستگی محاسبه می شود. نتایج این تحقیق نشان دهنده پتانسیل استفاده از این معادلات جهت پیش بینی رویت هلال می باشد.

کلیدواژه ها:

رویت هلال ، الگوریتم ژنتیک ، پارامترهای جوی