بررسی تاثیر سیستم های آبیاری و معرف محرک های رشد بر راندومان مصرف آب بر اجزای رویشی نهال صنوبر Popolus alba

درخت صنوبر دارای اهمیت ویژهای از لحاظ تولید نهال در استان آذربایجان غربی می باشد. با توجه به کمبود آبوخشکسالی استفاده از محرک های مختلف رویشی و ریشه زایی ورژیم های مختلف نیاز آبی در تولید نهال انجام شد. اینطرح درسال زراعی 1396 در زمین زراعی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان غربی اجرا شد. دراین تحقیق، مقایسه چهار تیمار رژیم های آبیاری (آبیاری سنتی با آبیاری کامل 100 % نیاز آبی و آبیاری تیپ با تامین آب)100%، %57 و 50 %) نیازآبی به عنوان تیمار اصلی و دو تیمارهای هورمونی (تیمار گذاشتن نوک نهال به هورمون اکسین1500IBA میلی گرم درلیتر، تیمار گذاشتن نوک نهال به هورمون اسیدایندول بوتیریک 100NAA میلی گرم درلیتر) بهمدت یک دقیقه و تیمار شاهد که به عنوان عامل فرعی درقالب طرح بلوک های کامل تصادفی درچهارتکرارانجام گرفت.اندازه گیری آب با کنتور حجمی آبیاری شد. مقدارآب داده شده به آبیاری سطحی 1087 مترمکعب در هکتار و همچنین دربقیه تیمارهای که شامل آبیاری تیپ نواری، 100%، 75% و 50% نیاز آبی به ترتیب مقدار 9240، 6930 و 4620 مترمکعب در هکتار بود. نتایج حاصل ازتجزیه واریانس میانگین داده ها در نرم افزار SAS نشان داد که تاثیررژیم های آبیاری و هورمونرشد در صفات اندازهگیری شده شامل بهره وری آب در تولید نهال از لحاظ آماری در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود.درصفات اندازه گیری شاخص برگ و بهره وری آب در تکرار معنی دار نبوده و همچنین شاخص برگ واندازه قطر برابرسینهدر تیمارهورمون رشد و اثرمتقابل آبیاری و هورمون رشداحتمال یک درصد معنی دار نبود.تمام صفات اندازه گیری شده درتیمار آبیاری در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. ارتفاع نهال های صنوبردرتمام تیمارها از 170 سانتیمتر بیشتر بود وقابلیت انتقال به مناطق مختلف را دارد. می توان با حداقل مصرف آب امکان تولید نهال و انتقال آن برای کاشت، توسعهکشت صنوبر، جنگلداری، تولید چوب و اشتغالزایی ایجاد کرد.

کلیدواژه ها:

صنوبر ، درصدی ازنیازآبی ، محرک رشد