اثرات آللوپاتیک گیاه نرگس شیراز (.Narcissus tazetta L) بر جوانه زنی و رشد گیاهچه آهار (Zinnia elegans)

به منظور بررسی خصوصیات جوانه زنی و رشدی گیاهچه آهار (Zinnia elegans) تحت تاثیر غلظت های مختلف عصارهآبی سوخ و برگ نرگس شیراز (.Narcissus tazetta L) آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند در سال 1931 انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل اندام نرگس دردو سطح (برگ و سوخ) و غلظت عصاره در پنج سطح (صفر، 0.5، 1، 1.5 و 2 درصد وزنی- حجمی عصاره آبی) بود. نتایج نشان داد که غلظت های مختلف عصاره برگ و سوخ نرگس درصد جوانه زنی آهار را کاهش دادند. کمترین درصد و سرعتجوانه زنی آهار از تیمار دو درصد عصاره برگ حاصل شد. همچنین غلظت های مختلف عصاره برگ و سوخ، شاخص های طولریشه چه و ساقه چه و وزن خشک ریشه چه، ساقه چه و کل را بطور معنی داری کاهش دادند. نتایج نشان داد که اثر بازدارندگیعصاره برگ و سوخ بر شاخص های جوانه زنی بذر و رشد گیاهچه آهار یکسان نبوده و اثرات بازدارندگی عصاره برگ از سوخبیشتر بوده است. نتایج این تحقیق تاییدکننده این مطلب است که عصاره آبی سوخ و برگ نرگس اثرات دگرآسیبی برجوانه زنی بذر و رشد گیاهچه آهار دارد.

کلیدواژه ها:

بازدارندگی ، برگ ، سوخ