اثر دبی پیک هیدروگراف سیل بر آبشستگی پیرامون گروه پایه های دوتایی

مطالعات آزمایشگاهی و صحرایی نشان میدهد، آبشستگی موضعی اطراف پایه های پل علت اصلی تخریب آنها میباشد.تخریب و خسارت وارده به پلها که اغلب در هنگام سیلاب رخ میدهد باعث قطع راه های ارتباطی، خسارات مالی و حتی جانی می شود. بر این اساس مطالعات گستردهای برای شناخت این پدیده صورت گرفته است. اغلب این مطالعات در شرایط جریان ماندگاربوده است این در حالی است که جریان در رودخانه به صورت غیرماندگار میباشد. از اینرو آزمایشات این تحقیق در شرایط جریانغیرماندگار انجام گرفت. هدف از انجام آزمایشات، بررسی حداکثر عمق آبشستگی گروه پایه های دوتایی در فواصل مختلف برایهیدروگراف های متقارن با تغییر در دبی پیک می باشد. هیدروگراف های مورد استفاده در آزمایشات، هیدروگراف پلهای و در 5 گاممیباشند. آزمایشها در شرایط آب زلال و U/Uc=0/95 انجام گرفت. نتایج نشان داد در یک هیدروگراف، با افزایش فاصله ی بین گروه پایه های دوتایی، حداکثر عمق آبشستگی پایه اول و دوم افزایش یافته است و حداکثر عمق آبشستگی در فاصله 5D ملاحظهشده است. ولی در جریان یکنواخت این روند مشاهده نشده است و حداکثر عمق آبشستگی پایه اول و دوم به ترتیب در فاصله3D و 4D ملاحظه شده است. دبی پیک هیدروگراف نیز جزو پارامترهای موثر بر عمق آبشستگی است، بطوریکه در یک فاصله ثابت با افزایش دبی پیک ( افزایش دبی پیک از 8 تا 20 لیتر بر ثانیه) هیدروگراف، حداکثر عمق آبشستگی پایه اول و دوم افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

آب زلال ، آبشستگی ، جریان غیر ماندگار ، هیدروگراف سیل ، پایه پل